Rúfmord

m -es юрыд. дыскрэдыта́цыя, (зламы́сны) паклёп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

injury [ˈɪndʒəri] n. (to)

1. ра́на, ране́нне; тра́ўма;

a head injury тра́ўма галавы́

2. пашко́джанне, шко́да

3. кры́ўда, знява́га, паклёп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інсінуа́цыя ж Insinuatión f -, -en; Unterstéllung f -, -en; Verléumdung f -, -en (паклёп)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагаво́р м

1. (паклёп, данос) Verléumdung f -, -en;

2. (заклінанне) Verwünschung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verkétzern

vt узво́дзіць паклёп (на каго-н.), знеслаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Прыбе́рдзіцца ’здацца’ (ТС). Да *бе́рдзіцца з аналагічнай семантыкай, варыянт брэ́дзіцца < брэ́дзіць ’хлусіць, узводзіць паклёп; трызніць’ (гл.). Параўн. рус. дыял. прибре́диться ’прымроіцца; здацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наговори́ть сов.

1. нагавары́ць;

2. нагавары́ць; абгавары́ць; дане́сці; напаклёпнічаць, узве́сці паклёп;

3. нагавары́ць; см. нагова́ривать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ачарні́ць, ачарню, ачэрніш, ачэрніць; зак., каго-што.

1. Зрабіць чорным, афарбаваць у чорны колер.

2. перан. Узвесці паклёп, абгаварыць; зняславіць. [Паўлінка:] Гэта ж трэба ведаць, столькі мой тата на.. [Якіма] усякай дарэмшчыны пагаварыў і ачарніў, а.. [Якім] хоць бы што. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

calumniation

[kə,lʌmniˈeɪʃən]

n.

1) паклёпнічаньне n., зло́снае зьнеслаўле́ньне

2) паклёп -у m., зло́сны абгаво́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verúnglimpfen

vt зга́ньбіць, знясла́віць, узве́сці паклёп (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)