terminable

[ˈtɜ:rmɪnəbəl]

adj.

1) які́ мо́жна ско́нчыць, спыні́ць, анулява́ць, які́ канча́ецца

The contract was terminable by either party — Кантра́кт мог быць анулява́ны хоць любы́м з бако́ў

2) абмежава́ны тэ́рмінам, тэрміно́вы

a loan terminable in 10 years — пазы́ка на 10 гадо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

І́сціна ’праўда’ (ТСБМ, Бяльк.), ’пазыка без працэнтных нарашчэнняў або сума чыстага падатку без пені’ (Бяльк.), ’ісцінны, сапраўдны доўг’ (Шат.), истина ’чысты капітал’ (Шн., 2, 403), и́сцинна ’праўда’, ’сапраўдная колькасць чаго-н. узятага ці пазычанага’ (Нас.). Рус. и́стина ’праўда’, дыял. и́стинник ’наяўныя грошы, капітал’, ’першапачатковая сума крэдыту без працэнтаў’, укр. їстина ’капітал, асноўны капітал’, ’ісціна’ (Грынч.), польск. iścina ’сапраўднасць, сутнасць’, ’уласнасць’, ’наяўнасць’, чэш. jistina ’наяўнасць, капітал’, славац. istina ’тс’, славен. îstina ’праўда’, ’асноўны капітал’, серб.-харв. и̏стина ’праўда’, балг. и́стина ’тс’, макед. истина ’тс’. Ст.-слав. истина ’праўда, сапраўднасць’, ’дакладнасць’, ст.-рус. истина, истинна ’праўда’, ’сапраўднасць’, ’справядлівасць’, ’сапраўдная колькасць тавараў, грошай (без прыбытку)’, ст.-бел. истина ’праўда’. Прасл. вытворнае з суф. ‑ina (Мейе, Études, 450–452) ад *jьstъ (гл. існы). Трубачоў, Эт. сл., 8, 242; Фасмер, 2, 142; Слаўскі, 1, 472 (семантычны пераход ’правільнасць, праўда’ → ’рэч правільная, сапраўдная, істотная, галоўная, якая забяспечвае’; параўн. лац. capitalis ’галоўны’ — капітал); Шанскі, 2, I, 131 (запазычанне са ст.-слав.). Няма падстаў лічыць бел. слова запазычаным з рускай (як Крукоўскі, Уплыў, 34).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БЕРАСЦЯ́НЫЯ ГРА́МАТЫ,

пісьмы, запіскі, дакументы 11—15 ст. на бяросце, выяўленыя пры раскопках стараж. усх.-слав. гарадоў. На тым баку бяросты, што прылягаў да дрэва, літары надрапвалі завостранай касцяной ці жал. палачкай — пісалам. Вядома больш за 750 Берасцяныя граматы, у т. л. Ноўгарада, Старой Русы (23 граматы), Смаленска (10), Пскова (8), Звянігарада (Украіна; 3) і інш. На Беларусі выяўлены ў Віцебску (13—14 ст.) і Мсціславе (пач. 13 ст.). Асн. тэма грамат 11—12 ст. — крэдыторства, пазыка грошай; 13—15 ст. — валоданне зямлёй, клопаты пра сяўбу і ўборку збожжавых, пра даходы, феад. павіннасці, абавязацельствы, завяшчанні. У наўгародскіх граматах упамінаюцца жыхар Полацка і палонны, выкуплены з Полацка; берасцяная грамата 11 ст. напісана Жыравітам, жыхаром Полацка, Смаленска ці Віцебска.

Літ.:

Арциховский А.В. Новгородские грамоты на бересте: (Из раскопок 1958—1961 гг.). М., 1963;

Янин В.Л. Я послал тебе бересту... 2 изд. М., 1975;

Тарасаў С.В. З гісторыі полацкай эпіграфікі Х—XV ст. // Кніжная культура Беларусі. Мн., 1991.

Г.В.Штыхаў.

т. 3, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЫКУПНА́Я АПЕРА́ЦЫЯ,

дзяржаўная крэдытная аперацыя па выкупе сялянамі зямлі ў Рас. імперыі, састаўная частка сялянскай рэформы 1861. Паводле яе ўмоў селянін меў права выкупіць сядзібны ўчастак без згоды памешчыка, а палявы надзел — са згоды памешчыка. Выкупны кошт надзельнага ўчастка вызначаўся шляхам капіталізацыі з 6% гадавога грашовага аброку. Фактычна сяляне выкуплялі не зямлю, а феад. павіннасці, г.зн. асабістую свабоду. 20—25% выкупнога кошту селянін выплачваў памешчыку адразу пры заключэнні выкупной здзелкі. На астатнія 75—80% давалася пазыка на 49 гадоў (па 6% штогод).

Абавязковы выкуп на Беларусі, Правабярэжнай Украіне і ў Літве ўведзены ў 1863 (у інш. рэгіёнах Расіі з 1883). Пад уплывам паўстання 1863—64 і масавага руху сялян ім вярнулі частку адрэзкаў і паменшылі выкупныя плацяжы. Рэв. сітуацыя ў канцы 1870 — пач. 1880-х г., значны недабор выкупных плацяжоў зноў прымусілі царскі ўрад на пач. 1880-х г. крыху скараціць памеры выкупу ў шэрагу рэгіёнаў (на Беларусі — у Магілёўскай губ., у Віцебскім і Гарадоцкім пав. Віцебскай губ.).

Пад уплывам рэв. падзей 1905 урад быў вымушаны адмяніць выкупныя плацяжы. Выкупная аперацыя фактычна азначала рабаванне сялян памешчыкамі і царызмам. У 1861—1906 б. памешчыцкія сяляне 5 зах. губерняў Расіі заплацілі 170 млн. руб. выкупу. У выніку дзяржава атрымала даходу каля 100 млн. руб.

В.П.Панюціч.

т. 4, с. 311

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

доўг м.

1. гл. aбавязак;

2. разм. (пазыка) Schuld f -, -en;

даўгі́ мн. Schúlden pl, Áußenstände pl, Verbíndlichkeiten pl, Áltschulden pl;

узя́ць у доўг (sich) (áus)léihen*, bórgen vt;

даць у доўг (ver)léihen* vt, áusleihen* vt;

уле́зці ў даўгі́ sich verschúlden;

адда́ць даўгі́ die Schúlden zurückzahlen [begléichen*]; aus den Schúlden kómmen*;

◊

быць у даўгу́, як у шаўку́ bis über die Óhren in Schúlden stécken; mehr Schúlden als Háare auf dem Kopf háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

accommodation

[ə,kɑ:məˈdeɪʃən]

n.

1) паме́шканьне і (ча́сам) сталава́ньне

2) дапамо́га; паслу́га; выго́да f

3) прыстасава́ньне n.

The accommodation of our desires to a smaller income took some time — Прыстасава́ньне на́шых жада́ньняў да ме́ншых прыбы́ткаў заняло́ пэ́ўны час

4) узгадне́ньне, пагадне́ньне n.; кампрамі́с -у m.

The bankrupt and the men to whom he owed money arranged an accommodation — Банкру́т і лю́дзі, каму́ ён быў ві́нен гро́шы, дайшлі́ да пагадне́ньня

5) паслу́га f.

6) пазы́ка f.

7) Physiol. прыстасава́насьць f. (напр. во́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

call​1 [kɔ:l] n.

1. крык, во́кліч;

a call for help крык аб дапамо́зе;

the call of an owl крык савы́;

within call паблі́зу, по́бач, непадалёку, у ме́жах чу́тнасці

2. тэлефо́нны звано́к, вы́клік, размо́ва (па тэлефоне);

a local call мясцо́вы тэлефо́нны вы́клік;

a long-distance call міжгаро́дні тэлефо́нны вы́клік;

give smb. a call пазвані́ць каму́-н. па тэлефо́не;

make a phone call пазвані́ць па тэлефо́не;

return smb.’s call перазвані́ць каму́-н.;

There’s a call for you from Paris. Вас выклікае Парыж.

3. (кароткі) візі́т, наве́дванне; захо́д (карабля ў порт);

a courtesy call візі́т ве́тлівасці;

a place/a port of call ме́сца/порт захо́ду;

a return call візі́т у адка́з;

make/pay a call on smb. наве́даць каго́-н., завіта́ць да каго́-н., нане́сці каму́-н. візі́т;

I have several calls to make. Мне трэба зайсці ў некалькі месцаў.

4. патрабава́нне; по́пыт; патрэ́ба; неабхо́днасць;

money on call/money payable at/on call пазы́ка да запатрабава́ння;

no call for smb./smth. няма́ патрэ́бы ў кім-н./чым-н.;

I have many calls on my time. У мяне зусім няма вольнага часу;

There’s little call for his services. Яго паслугі не карыстаюцца вялікім попытам.

♦

a close call infml небяспе́чнае/рызыко́ўнае стано́вішча; ≅ на валасо́к ад пагі́белі;

on call па запатрабава́нні, па вы́кліку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

advance

[ədˈvæns]

1.

v.t.

1) ру́хаць напе́рад, дапамага́ць, спрыя́ць

to advance the cause of peace — спрыя́ць спра́ве мі́ру

2) дава́ць, прыво́дзіць (аргумэ́нт)

3) плаці́ць пе́рад тэ́рмінам; дава́ць ава́нс; дава́ць за́гадзя

to advance a loan — дава́ць пазы́ку

4) прысьпяша́ць

to advance the date of the wedding — прысьпе́шыць да́ту вясе́льля

5) павыша́ць ра́нг; авансава́ць

to advance his rank from lieutenant to captain — павы́сіць яго́ зь лейтэна́нта ў ра́нг капіта́на

2.

v.i.

1) ісьці́; ру́хацца напе́рад

The troops advanced — Во́йска пайшло́ ў на́ступ

2) рабі́ць по́ступ, удаскана́львацца

to advance in skill — рабі́ць по́ступы ў сваёй спэцыя́льнасьці

3) павыша́цца ў цане́

The stock advanced three points — А́кцыі паднялі́ся на тры пу́нкты

3.

n.

1) рух напе́рад, пасо́ўваньне напе́рад

The army’s advance was very slow — Пасо́ўваньне во́йска было́ ве́льмі паво́льнае

2) про́йдзеная адле́гласьць f.

3) по́ступ -у m.

the advance of knowledge — по́ступ ве́ды

4) ро́ст ко́лькасьці, ва́ртасьці або́ цаны́; падвы́шка f.

5) ава́нс -у, зада́так -ку m.; пазы́ка f.

4.

adj.

1) пярэ́дні, перадавы́

advance party of the expedition — перадава́я гру́па экспэды́цыі

2) заўча́сны, сыгна́льны

an advance copy of the book — сыгна́льны экзэмпля́р кні́гі

•

- advances

- go in advance

- in advance

- in advance of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)