вянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Уступаць у шлюб паводле царкоўнага абраду.

|| зак. павянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і звянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. вянча́нне, -я, н.

|| прым. вянча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стук², у знач. вык.

1. Гукаперайманне кароткіх паслядоўных удараў, адрывістых гукаў.

Раптам нехта ў дзверы стук-стук-стук!

2. Ужыв. паводле знач. дзеясл. стукаць — стукнуць.

У дзверы с. палкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kinship

[ˈkɪnʃɪp]

n.

1) сяме́йнае свая́цтва n.

2) ро́днасьць, свая́цкасьць f. (паво́дле пахо́джаньня)

3) падабе́нства n., блі́зкасьць f. (паво́дле зьме́сту)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

справазда́чнасць, -і, ж.

1. зб. Апраўдальныя дакументы, якія змяшчаюць справаздачу аб працы, аб зробленых грашовых выдатках.

Праверка справаздачнасці.

2. Правядзенне справаздач паводле ўстаноўленай формы перад адпаведнымі вышэйшымі інстанцыямі.

Парадак справаздачнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́пія, -і, ж.

Нешта фантастычнае, нязбытнае, неажыццявімая мара [паводле назвы рамана англійскага пісьменніка 16 ст. Т.

Мора, які апісаў уяўны ідэальны грамадскі лад будучыні].

|| прым. утапі́чны, -ая, -ае.

У. сацыялізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

theorem [ˈθɪərəm] n. тэарэ́ма;

by theorem паво́дле тэарэ́мы;

a reciprocal theorem адваро́тная тэарэ́ма;

prove the theorem даказа́ць тэарэ́му

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

treaty [ˈtri:ti] n. дамо́ва, дагаво́р, пагадне́нне;

by treaty паво́дле дамо́вы;

make/sign a peace treaty падпі́сваць мі́рную дамо́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перазме́нка ж. (паводле графіка) Schíchtwechsel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак.

1. Паводле народных павер’яў: уздзейнічаць чарамі, магічнымі прыёмамі на людзей.

2. перан., каго-што. Захапляць, вабіць.

Дзяўчына чаравала ўсіх сваёй прыгажосцю.

|| наз. чарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wg

= według — паводле, у адпаведнасці, адпаведна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)