monastic

[məˈnæstɪk]

1.

adj.

1) мана́скі (о́рдэн, во́пратка)

monastic vows — мана́скі заро́к

2) манасты́рскі

2.

n.

мана́х -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

decoration

[,dekəˈreɪʃən]

n.

1) упрыго́жаньне, прыбіра́ньне, аздабле́ньне n.

2) аздо́ба f., арна́мэнт -у m., дэкара́цыя f.

3) узнагаро́да (мэда́ль, о́рдэн)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

езуі́цкі

1. (які мае дачыненне да езуітаў) Jesuíten-;

езуі́цкі о́рдэн Jesuítenorden m -s;

2. перан. (вераломны, хітры) héuchlerisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

legia

ж. легіён;

legia cudzoziemska — замежны легіён;

legia honorowa — ордэн ганаровага легіёна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rycerski

rycersk|i

рыцарскі;

po ~u — па-рыцарску;

zakon ~i — рыцарскі ордэн

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Knópfloch

n -(e)s, -löcher прарэ́шак (на вопратцы); пятлі́ца

etw. ins ~ bekómmen* — разм. атрыма́ць о́рдэн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэга́ліі

(лац. regalia, ад regalis = царскі)

1) знешнія знакі манархічнай улады (карона, скіпетр, трон і інш.);

2) знакі ўзнагароды (ордэн, медаль і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мана́скі царк. mönchisch; Mönch-; Nónnen;

мана́скі о́рдэн Mönchsorden m -s, - (мужчынскі); Nónnenorden m (жаночы);

мана́ская ры́за Mönchskutte f -, -n, Kútte f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адзна́ка, -і, ДМ -на́цы, мн. -і, -на́к, ж.

1. Знак, метка, след, якія паказваюць на што-н.; запіс, штамп і пад., якія сведчаць што-н.

А. на карце.

А. ў дакументах.

2. Прыкмета, акалічнасць, па якіх можна вызначыць што-н.

Па ўсіх адзнаках ураджай будзе добры.

3. Асаблівасць, рыса, якімі асоба ці прадмет адрозніваюцца ад іншых асоб ці прадметаў.

Індывідуальная а. асобы.

4. Агульнапрынятае абазначэнне ацэнкі ведаў і паводзін навучэнцаў.

Атрымаць выдатную адзнаку.

5. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад.

Дыплом з адзнакай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

базылья́не

(с.-лац. basiliani)

каталіцкія манахі ўсходняга абраду, якія жывуць паводле статута св. Васіля (Базыля) Вялікага (распрацаваны ў 4 ст.); існуюць з ранняга сярэдневякоўя, у канцы 16 ст. арганізаваны ў уніяцкі ордэн.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)