take up/pick up the thread of a conversation узнаві́ць размо́ву;
hang by a (single) thread ≅ вісе́ць на валаску́ (пра стан здароўя)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
хандрыямі́ты
(ад гр. chondrion = зярнятка + mitos = нітка)
тое, што і мітахондрыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паркалёвы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да паркалю. Паркалёвая тканіна. Паркалёвая нітка.// Зроблены, пашыты з паркалю. Паркалёвая кашуля. Паркалёвыя фіранкі. □ Мяшок гэты быў зроблены з усялякіх кавалкаў — і суконных, і паркалёвых, і чорных, і белых.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прыпаласі́сты ’паласаты’ (лід., Сл. ПЗБ). Рус.карэл.приполо́сица ’папярочная нітка на дарожцы, тканай з ануч’. Ад пры‑ і паласа́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
біфіля́р
(ад бі- + лац. filum = нітка)
электрычны праваднік, складзены ў дзве столкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фастры́га, ‑і, ДМ ‑рызе. ж.
Шво вялікімі шыўкамі, якім часова, папярэдне сшываецца матэрыял. //Нітка, якая ўжываецца для фастрыгавання, якой што‑н. фастрыгуецца. Бабка зашпільвае паліто на ўсе гузікі, штосьці папраўляе, дзесьці адкусвае нітку, выцягваў белую фастрыгу...Каліна.
[Польск. fastryga.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nitka
nitk|a
ж.нітка;
~a dentystyczna — стаматалагічная (зубная) нітка;
przemoknąć do suchej ~i — прамокнуць да ніткі;
suchej ~i na kim —
nie zostawić — перамыць костачкі каму; абгаварыць каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
про́залаць, ‑і, ж.
Залацісты прасвет, залацісты адліў у афарбоўцы. Пабліскваў прозалаццю правы пагон, быццам прышыты да пляча.Пестрак.У ярка-зялёны лісцяны ўбор гаёў прабралася першая прозалаць.Хадкевіч.Серабрыстая нітка — Павуціна плыве. Нехта прозалаць выткаў Па зялёнай канве.Іверс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
worsted
[ˈwʊstɪd]1.
n.
1) грабе́нная ні́ткаабо́ пра́жа
2) сукно́ з грабе́ннай ваўня́най пра́жы
2.
adj.
грабе́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прысука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і ‑сучуся, ‑сучашся, ‑сучацца; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Прымацавацца, далучыцца шляхам сукання. Нітка добра прысукалася.
2.перан.Разм. Прывязацца, прычапіцца, прыдрацца. — Прысукаўся аканом з двара, што я капу панскага ячменю ўкраў.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)