ава́рыя, ‑і, ж.

Пашкоджанне якога‑н. механізма, машыны і пад. у час дзеяння, руху. Для папярэджання аварый суднаў небяспечныя месцы абслугоўваюцца гукавой сігналізацыяй. □ Здарылася аварыя, дык без яго, галоўнага механіка, нічога там зрабіць не могуць. Сабаленка. // перан. Разм. Няўдача, нечаканае парушэнне чаго‑н. у ходзе якой‑н. справы; няшчасце. — Ну, якая ў цябе аварыя? — прысеўшы за стол, са здзіўленнем запытаўся Кругляк. Грамовіч.

[Іт. avaria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Насланнё ’насланне, навядзенне чарадзейнай сілаю’ (Нас.) ’нашэсце’, ’пра таго, хто ў вялікай колькасці з’яўляецца дзе-небудзь, несучы шкоду’ (полац., Нар. лекс.), ’бяда, гора, няўдача, няшчасце’ (бялын., Янк. Мат.), ’напасць’ (Яруш.), насла́нне ’непрыемнасці, беды, няўдачы, хібы ў справах, усё, што з’яўляецца як бы насланым, пасланым у якасці кары злой сілай’ (Гарэц.), ’эпілепсія’, ’ачмурэнне’: bo czort u jeho nasłany (Пятк. 2, 209). Да насла́ць ’паслаць’, гл. слаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

setback

[ˈsetbæk]

n.

1) адступле́ньне, затры́мка ў по́ступе; перашко́да, замі́нка f.

2) зьме́на на го́ршае, няўда́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wndertüte

das war ein Griff in die ~ — разм. гэ́та быў про́мах, гэ́та была́ няўда́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schlppe

f -, -n пляска́ч, пстры́чка, уда́р; разм. няўда́ча, паражэ́нне

ine ~ erliden* [bekmmen*] — пацярпе́ць паражэ́нне [няўда́чу, фія́ска]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

catastrophe

[kəˈtæstrəfi]

n.

1) катастро́фа f, стыхі́йнае бе́дзтва, вялі́кая няўда́ча, няшча́сьце n.

2) катастрафі́чны кане́ц; пагі́бель, руі́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Адсутнасць выстралу пры спуску курка ў выніку няспраўнасці зброі або патрона. Тадэўчык.. прыцэліўся і націснуў курок. — Асечка! Порах, мабыць, мокры... Бядуля. // перан. Разм. Няўдача, прамашка ў якой‑н. справе. Відаць, Бародка разлічваў на іншы эфект: па-мужчынску пажартуюць — і ўсё.. Але яўна атрымалася асечка, і Арцём Захаравіч ураз забыўся на кулінарыю, павярнуўся да Лемяшэвіча расчырванелы, калючы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

luck

[lʌk]

n.

шча́сьце n.

good luck — уда́ча, памы́снасьць f.

bad luck — няўда́ча f.

I had luck — Мне пашча́сьціла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rinfall

m -s, -fälle разм. про́мах, няўда́ча;

inen ~ erlben тра́піць ў няёмкае стано́вішча, пацярпе́ць няўда́чу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

failure [ˈfeɪljə] n.

1. няўда́ча, права́л;

The fi l m was a failure. Фільм праваліўся.

2. няўда́чнік; няўда́чніца

3. ава́рыя, пашко́джанне; перабо́й;

crop/harvest failure неўраджа́й, няўро́д;

heart failure med. сардэ́чная недастатко́васць

4. банкру́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)