línkisch

a няспры́тны, няўме́лы, нязгра́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tápsig

a нехлямя́жы; нязгра́бны; няспры́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

töffelig

a разм. нязгра́бны, няўме́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úngewandt

a няспры́тны, непаваро́тлівы, нязгра́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

целяпе́нь, ‑пня, м.

Разм. Нязграбны, нехлямяжы чалавек. Хіба ж мала ў горадзе хлопцаў? Ды і не такіх, як я, целяпнёў, а хлопцаў — адарві ды падай. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязгра́бнасць ж.

1. уро́дливость, некраси́вость, неуклю́жесть; нескла́дность; аляпова́тость, неизя́щность, коря́вость;

2. нело́вкость, неуклю́жесть;

1, 2 см. нязгра́бны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Цвёрды, грубы, нязграбны. Ліпкія, настылыя сырамяжныя гужы спавіваюць, давяць грудзі.. Нечыя рукі, мерзлыя, дубаватыя, ціснуць за горла... Пташнікаў. // Праставаты, недасканалы. Дубаваты загаловак. Дубаваты адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uncouth

[ʌnˈku:Ө]

adj.

1) нязгра́бны; нехлямя́жы; нявы́хаваны, з благі́мі мане́рамі

2) дзіва́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

коря́вый

1. кара́вы; (шероховатый) шурпа́ты; (некрасивый) нязгра́бны;

2. (изрытый оспой) рабы́, васпава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вялі́зарны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і велізарны. Вакол яго [лектара] вясёла Красуюцца з цаглін — Вялізарная школа, Прасторны магазін. Броўка. У кутку грамоздна асеў вялізарны нязграбны ложак з грудам падушак. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)