uncouth

[ʌnˈku:Ө]

adj.

1) нязгра́бны; нехлямя́жы; нявы́хаваны, з благі́мі мане́рамі

2) дзіва́цкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)