emerge [iˈmɜ:dʒ] v. з’яўля́цца; узніка́ць; выхо́дзіць; усплыва́ць (таксама перан.);

No new facts have emerged so far. Пакуль што не з’явілася ніякіх новых фактаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

моватво́рчасць, ‑і, ж.

Кніжн. Працэс стварэння новых слоў і выразаў людзьмі, якія гавораць на данай мове. Народная моватворчасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазаключы́ць, ‑ключу, ‑ключыш, ‑ключыць; зак., што.

Заключыць нанава, на новых умовах (дагавор, пагадненне і пад.). Перазаключыць гандлёвае пагадненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засяляць — засяліць і стан паводле знач. дзеясл. засяляцца — засяліцца. Засяленне новых зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шве́йнік, ‑а, м.

Работнік швейнай прамысловасці. Нясуць працоўныя рапарты Першамаю стваральнікі новых станкоў і машын, абутнікі, швейнікі, харчавікі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Найбольшая ячэйка ў сотах, у якой выводзіцца пчаліная матка.

2. Памяшканне для матак якога-н. віду свойскай жывёлы.

3. Расліна, якая выкарыстоўваецца для вырошчвання новых раслін (спец.).

4. Участак, дзе растуць насеннікі або саджанцы якіх-н. раслін (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывы́кнуць, -ну, -неш, -не; прывы́к, -кла; -ні; зак.

1. да чаго і з інф. Набыць прывычку да чаго-н.

П. рана ўставаць.

2. да каго-чаго. Асвоіцца з кім-, чым-н.

П. да новых знаёмых.

|| незак. прывыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прывыка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыстасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; зак.

Асвоіўшыся з чымн., набыць патрэбныя навыкі, уменне.

П. да абставін.

П. да новых умоў жыцця.

|| незак. прыстасо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. прыстасава́нне, -я, н. і прыстасо́ўванне, -я, н.

|| прым. прыстасава́льны, -ая, -ае (спец.).

Прыстасавальныя ўласцівасці.

Прыстасавальная афарбоўка насякомых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мадэліраванне,

выраб мадэлей новых прамысловых вырабаў.

т. 9, с. 494

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аэрасало́н

(ад аэра- + салон)

выстаўка, дзе дэманструюцца лятальныя апараты новых мадэляў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)