моватворчасць, ‑і, ж.
Кніжн. Працэс стварэння новых слоў і выразаў людзьмі, якія гавораць на данай мове. Народная моватворчасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)