Недапе́ка ’дурань, дурніца’ (Яўс.), недапёка ’недавучка’ (Нас.), ’нязграбны чалавек’, недапе́клы, ’не зусім разумны’, недапе́чаны, недапячоны ’тс’ (Сл. ПЗБ), з неда- ’недастаткова’ і пячы́ (іранічна), параўн. недапе́чаны ’недапечаны; недавучаны; неразумны, дурнаваты’; магчымы ўплыў дзеяслова пячы́ся ’клапаціцца, даглядаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hare-brained [ˈheəbreɪnd] adj. infml дурны́, неразу́мны, бязду́мны, безразва́жны; недарэ́чны, бессэнсо́ўны;

a hare-brained action бязду́мны ўчы́нак;

a hare-brained suggestion недарэ́чная прапано́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stupid [ˈstju:pɪd] adj. дурны́, неразу́мны, тупы́;

What a stupid thing to do! Якое глупства!

♦

(as) stupid as a donkey дурны́ як асёл

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

headless

[ˈhedləs]

adj.

1) безгало́вы

2) без правадыра́

3) без галавы́, неразу́мны, дурны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inept

[ɪˈnept]

adj.

1) недарэ́чны

2) дурны́, бязглу́зды, неразу́мны

3) нязгра́бны; нехлямя́жы, непаваро́тлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dumb

[dʌm]

adj.

1) нямы́

2) бязмо́ўны; маўклі́вы

3) informal неразу́мны, бязглу́зды; дурны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Не́смысел ’неразумны, неразважлівы’: Ены обидва несмысли (Нас.), рус. пск., смал. нёсмысел ’дурны, бесталковы’ маюць фармальныя паралелі ў славен. nesmisel ’глупства, лухта, бязглуздзіца’, серб.-харв. не̏смисао ’тс’. Відаць, самастойныя ўтварэнні ад дзеясловаў тыпу смысліць ’разумець’ (славен. smisliti, серб.-харв. смислити ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

insensate

[ɪnˈsenseɪt]

adj.

1) неадчува́льны; бязду́шны, нежывы́

2) нячу́лы, няўмо́льны

3) неразу́мны, бессэнсо́ўны, недарэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бессмы́сленный

1. (лишённый смысла) бяссэ́нсавы, бяссэ́нсны, бессэнсо́ўны; (абсурдный) недарэ́чны; (неразумный) неразу́мны;

2. (не соображающий) няўця́мны; (бездумный) бязду́мны; (неосмысленный) неасэнсава́ны; (глупый) бязглу́зды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Малахол ’дзівак, дурнаваты’ (Юрч.), малахольны ’нястрыманы’ (Касп.), ’нервовы, неўраўнаважаны’ (Сцяц. Сл.), малахольный ’неразумны, легкадумны’ (шкл., Мат. Маг.), малахолля ’хваравітасць розуму’ (КЭС, лаг.). Рус. малахольный ’разумова непаўнацэнны, дурнаваты’, ’няўдачлівы’. Узыходзіць да навагрэч. μελαγχολικός ’меланхалічны’, μελαγχολία ’сум’ (Краўчук, вусн. паведамл.), аднак шляхі яго пранікнення невядомыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)