до́лго нареч. до́ўга;

◊

до́лго ли, ко́ротко ли нар.-поэт. праз не́йкі час;

до́лго ли до греха́ нядо́ўга і да бяды́;

до́лго ли хі́ба до́ўга.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

выспе́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Выводзіць якую‑н. песню; старанна спяваць. Драбок выспеўваў нейкі новы свой матыў, ходзячы каля паветкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крыху кульгаць. [Доктар] супакойваў і казаў, што бацька праз нейкі час будзе хадзіць без мыліцы, хоць будзе накульгваць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разга́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да разгадаць.

2. Разм. Раздумваць, разважаць. — Нейкі тут далёкі ход задуманы, хлопцы, — мудра разгадваў Дзям’ян. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́звальні, ‑яў, адз. няма.

Тое, што і развалкі, развалы. Цераз нейкі час [Ёська і Кастусь] ехалі гасцінцам на шырокіх сялянскіх розвальнях, пазахінаўшыся шынялямі ад ветру. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уляжа́цца, ‑жыцца; зак.

Тое, што і улежацца. Стог у Кастуся атрымаўся даволі нязграбны, нейкі аднабокі, з нахіленай дзюбкай-вяршком. — Сена не ўляжалася... Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jegomość

м.

1. нейкі чалавек; мужчына;

2. уст. васпан, ягамосць;

3. уст. разм. ксёндз

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

асто́й, ‑ю, м.

Цяжкае пачуццё, якое астаецца пасля якой‑н. падзеі, хвалявання, перажывання. Пасля суда над Баешкам усё ж астаецца нейкі цяжкі астой. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасумнява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Сумнявацца некаторы час. Гэта наўмысля ён, таўстун, дазволіў .. [сялянам] на нейкі час пасумнявацца — з сумнення заўсёды родзіцца мацнейшае перакананне. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарато́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і чаротавы. Як нейкі востраў на агромністым блюдзе чаратовых балот, маляўніча выступаў старадаўні горад, важнейшы цэнтр неабсяжнага Палесся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)