skull [skʌl] n. чэ́рап;

skull and crossbones чэ́рап і ко́сці (эмблема смерці)

♦

an empty skull пуста́я галава́;

a thick skull ме́дны лоб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gewölbt

a скляпе́ністы, пука́ты

éine ~e Stirn — вы́пуклы [высо́кі] лоб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Лабаві́к ’франтон’ (сен., ДАБМ, КТС), утворана ад лабавы́ і суф. ‑ік. Да лоб 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

архаі́зм

(гр. archaismos)

1) лінгв. слова, якое выйшла з актыўнага ўжытку, напр. перст (палец), чало (лоб);

2) застарэлая з’ява, перажытак мінулага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

chmurzyć

незак. хмурыць; насупліваць;

chmurzyć czoło — хмурыць лоб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

head-on [ˌhedˈɒn] adj.

1. лабавы́, франта́льны;

a head-on collision лабаво́е сутыкне́нне

2. у лоб; прамы́;

a head-on confrontation прамо́е супрацьстая́нне/процістая́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лобан ’лабасты чалавек’. (ТС). Укр. лоба́нь ’тс’. Да лоб 1 (гл.). Рус. лоба́н мае іншую семантыку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Падло́бісты ’пануры’ (Мат. Гом.), ’упарты, настойлівы’ (Сцяшк. Сл.). Да лоб (гл.), першапачаткова ’той, хто глядзіць спадылба’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насо́ўваць schíeben* vt, rücken vt;

насо́ўваць ша́пку на лоб die Mütze ins Gesícht drücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

канфранта́цыя

(фр. confrontation, ад лац. con = з, разам + frons, -ntis = лоб, фронт)

проціборства, супрацьпастаўленне палітычных прынцыпаў, сацыяльных сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)