Спанцы́рка ‘верхняя жаночая кароткая вопратка’ (ТС). Бадаць, праз польск. spencer, spencerek ‘кароткая куртка, каптан’, ням. Spéncer, Spénzer ‘жаночая кофта; вузкі каптан’. Запазычана з англ. spencer ‘куртка, кароткі сурдут’, што паходзіць ад імені лорда Спенсера, які ў 1796 г. увёў ва ўжытак такі тып адзення (Брукнер, 508; Фасмер, 3, 733; ЕСУМ, 5, 368).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піжа́ма

(англ. pyjama, ад інд. pājdžāma)

хатняе або спальнае адзенне (куртка і штаны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фры́завы ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрыза ​1, які мае фрыз. Фрызавы паверх.

фры́завы ​2, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да фрызу ​2; пашыты з фрызу. Фрызавая куртка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кі́цель ’форменная аднабортная куртка са станчым каўняром’ (ТСБМ). Укр. кітель, рус. китель ’тс’. У беларускай і ўкраінскай мовах запазычанне з рускай, таму што толькі ў апошняй гэта лексема атрымала значэнне ’куртка вайсковай формы’. Ням. Kittel як крыніца рус. китель (запазычанне XVIII ст.) гэтага значэння яшчэ не ведае (ням. Kittel ’палатняная рабочая блуза’) (Шанскі, 2, 8, 139).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

целагрэ́йка, ‑і, ДМ ‑грэйцы; Р мн. ‑грэек; ж.

1. Тое, што і душагрэйка.

2. Падшываная ватовая куртка; ватоўка. Малады пастух у целагрэйцы ляскаў пугай. Хомчанка. Скінуўшы целагрэйку, шафёр абсякаў галлё. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брызе́нтавы Ségeltuch -;

брызе́нтавая ку́ртка Wíndjacke f -, -n;

брызе́нтавы плашч Ségeltuchmantel m -s, -mäntel;

брызе́нтавы верх [чахо́л] Pláne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

puchowy

puchow|y

пуховы;

kurtka ~a — пуховая куртка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wdzianko

н. разм. лёгкая верхняя вопратка (жакет, куртка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

battledress, ~u

м. [betldres, batldres] куртка-вятроўка (вайсковая)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

распаўзці́ся, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -зе́цца; -зёмся, -зяце́ся, -зу́цца; распо́ўзся, -паўзла́ся, -ло́ся; зак.

1. Папаўзці ў розныя бакі.

Мурашкі распаўзліся па сцежцы.

2. Расплыцца, расцячыся на паверхні чаго-н., страціць пэўныя абрысы.

Чарнільная пляма распаўзлася па паперы.

3. Разваліцца, разлезціся ад доўгай носкі, ад старасці (разм.).

Куртка распаўзлася па швах.

|| незак. распаўза́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)