прытаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., каго-што.

Разм. Дамовіцца пра цану, збіраючыся купіць, набыць што‑н. Прытаргаваць хату. Прытаргаваць карову.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дешёвка ж., разг.

1. та́ннасць, -ці ж.;

купи́ть по дешёвке купі́ць за бясцэ́нак (за бе́сцань), купі́ць та́нна;

2. перен. тандэ́т, -ту м.; (безвкусица) безгусто́ўнасць, -ці ж.; (пустяк) пусцяко́віна, -ны ж.; дро́бязь, -зі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Разм. Новая, нядаўна набытая, пашытая рэч, якой яшчэ не карысталіся. Купіць абноўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скупі́ць, скуплю́, ску́піш, ску́піць; ску́плены; зак., каго-што.

Купіць (усё, многае).

С. многа кніг.

|| незак. скупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і ску́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. ску́пачны, -ая, -ае (спец.) і скупны́, -а́я, -о́е (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае.

Незак. да прадаць.

•••

Дрыжыкі прадаваць — дрыжаць, трэсціся ад холаду.

За што купіў, за тое і прадаю гл. купіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флако́нчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да флакон. Можна купіць там [у інтэрнаце] флакончык адэкалону, мыла, зубны парашок, шчотку, ніткі, іголкі і іншыя рэчы. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцані́цца, ‑цанюся, ‑цэнішся, ‑цэніцца; зак.

Разм. Збіраючыся купіць што‑н., спытаць пра цану; прытаргавацца. Напарнік, ці кампаньён.., [Платона] вярнуўся дадому з добрай навіною: ён нагледзеў адзін паравік, прыцаніўся да яго і ўжо даў задатак. Ракітны. [Чарнушкі] былі самі такія ж, як людзі, што снавалі перад імі, — някідкія, разважлівыя палешукі, ледзь не кожны з якіх сто разоў прыцэніцца, перш чым купіць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приобрести́ сов.

1. (стать обладателем чего-л.) набы́ць, мног. панабыва́ць; прыдба́ць; (купить) купі́ць;

приобрести́ о́пыт набы́ць во́пыт;

приобрести́ костю́м набы́ць (прыдба́ць, купі́ць) касцю́м;

2. (получить) набы́ць, мног. панабыва́ць;

приобрести́ зна́ния набы́ць ве́ды;

3. (заслужить, снискать) здабы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́брыкавы, ‑ая, ‑ае.

Пашыты з бобрыку. [Кузьма] купіў сабе бобрыкавае паліто, а потым пайшоў хадзіць па крамах, выглядаючы, што б купіць і для Насці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Купіць вялікую колькасць чаго‑н. [Даніла:] — Паглядзі там у торбе, чаго я накупляў, толькі дай мне спачатку павячэраць. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)