пігме́й

(гр. pygmaios = велічынёй з кулак)

1) прадстаўнік нізкарослых плямён у Цэнтр. Афрыцы і Паўд.-Усх. Азіі;

2) перан. чалавек надта малога росту;

3) перан. нікчэмны, абмежаваны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пігме́й

(гр. pigmaios = велічынёй з кулак)

1) прадстаўнік нізкарослых плямён у Цэнтральнай Афрыцы і Паўднёва-Усходняй Азіі;

2) перан. чалавек надта малога росту;

3) перан. нікчэмны, абмежаваны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

батра́к, ‑а, м.

Сельскагаспадарчы рабочы, якога памешчык або кулак наймаў для працы ў сваёй гаспадарцы; парабак. Абеззямеленае сялянства вымушана было ісці да памешчыка і кулака ў батракі або шукаць работу на старане. «Прырода Беларусі». Дзед мой быў вечны парабак-батрак, бацька таксама, і я парабкаваў ды батрачыў. Янкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pięść

pięś|ć

ж. кулак;

walka na ~ci — кулачны бой;

prawo ~ci — закон мацнейшага, права кулака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sleeve [sli:v] n.

1. рука́ў

2. канве́рт (для пласцінкі, дыскеты)

♦

have/keep smth. up one’s sleeve мець што-н. у запа́с;

laugh up one’s sleeve смяя́цца ў кула́к, смяя́цца ўпо́тай;

roll up one’s sleeves закаса́ць рукавы́; узя́цца за спра́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сціска́нне н

1. Zusámmenpressen n -s; Zusámmenballen n -s, Bállung f - (у кулак, камяк);

2. (газаў, пары і г. д.) Kompressión f -; Verdíchtung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Knébel

m -s, -

1) заты́чка, кляп

2) дубі́нка

3) тэх. кула́к (тормаза), ру́чка (для нашэння чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

маладня́к, ‑у, м.

1. Маладыя жывёлы, птушкі. Яны, пяцікласнікі, узялі шэфства над калгасным маладняком, будуць жарабят даглядаць. Курто.

2. Малады лес. Дрэвы растуць, імкнуцца да сонца, дасягаюць нябачных памераў, старэюць, падаюць і трухлеюць, уступаючы сваё месца маладняку. В. Вольскі.

3. зб. Разм. Маладыя людзі, моладзь. Нас не любяць, нас баяцца Поп кудлаты і кулак, Бо рашыў за працу ўзяцца Камсамольска маладняк. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́ля, ‑і, ж.

1. Летні сорт ігруш з вялікімі і салодкімі пладамі.

2. Плод гэтай ігрушы. На грушы каля ганку Вісяць цяжкія дулі. Калачынскі.

3. Разм. груб. Кукіш, фіга. [Халуста] паказаў Настулі кулак, а яна яму дулю, і гутарка на гэтым кончылася. Чарнышэвіч.

•••

Даць (паднесці, паказаць) дулю гл. даць.

Дулю з’есці гл. з’есці.

Дулю табе (яму, ім і пад.) пад нос — лаянкавы выраз для катэгарычнага аднаўлення або нязгоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́снуцца

1. sich zusámmenpressen, sich zusámmendrücken; sich zusámmenziehen*, sich zusámmendrängen; sich zusámmenballen (у ком, у кулак); sich zusámmenschrumpfen (скурчыцца); sich zusámmenkrampfen (пра сэрца);

2. тэх sich komprimíeren, sich verdíchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)