двухпакаёвы Zwéizimmer-; Zwéiraum-;

двухпакаёвая кватэ́ра Zwéiraumwohnung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Кватара́нт ’той, хто часова наймае жылое памяшканне ў домаўласніка’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. кватэра.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

камфо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і камфартабельны. Камфортная кватэра. // Такі, што спрыяе добраму самаадчуванню, дае добрае адчуванне і пад. Камфортныя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэблява́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мэбляваць.

2. у знач. прым. З мэбляй, з абстаноўкай. Мэбляваны пакой. Мэбляваная кватэра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apartment

[əˈpɑ:rtmənt]

n.

паме́шканьне n., гаспо́да; кватэ́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Кватэ́рачка 1 ’фортачка’ (Мат. Гом.). Гл. кватырка.

◎ Кватэрачка 2 ’чвэрць штофа’ (Шн., Нас.). Да кватэра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кватэ́рка ​1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш.-ласк. да кватэра; невялікая кватэра.

кватэ́рка ​2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Даўнейшая мера вадкіх або сыпкіх рэчываў, роўная чацвёртай частцы кварты (у 1 знач.). [Піліп] пры кожным зручным выпадку зводзіў гутарку на «кватэрку» гарэлкі. Колас. // Бутэлька або кубак гэтага аб’ёму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Míeter

m -s, - кватара́нт, (кватэ́ра)найма́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kléinstwohnung

f -, -en малагабары́тная аднапакаёвая кватэ́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

канспіраты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з канспірацыяй; тайны, падпольны. Канспіратыўная арганізацыя. Канспіратыўная кватэра. □ Вартаўніком управы горада Н... служыў, кажучы канспіратыўнай мовай, партызан. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)