Verbum

стрэ́льба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Ручная агнястрэльная і пнеўматычная зброя з доўгім ствалом.

Паляўнічая с.

|| прым. стрэ́льбавы, -ая, -ае.

ко́лючы, -ая, -ае.

1. Такі, якім можна ўкалоць, пракалоць што-н.

Колючая зброя.

2. Які стварае адчуванне ўколу (уколаў).

К. боль.

кулямёт, -а, М -мёце, мн. -ы, -аў, м.

Аўтаматычная скарастрэльная зброя для стральбы кулямі.

Ручны к.

Станковы к.

|| прым. кулямётны, -ая, -ае.

пістале́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Агнястрэльная зброя з кароткім ствалом для стральбы на кароткую адлегласць.

|| прым. пістале́тны, -ая, -ае.

гранатамёт, -а, М -мёце, мн. -ы, -аў, м.

Агнястрэльная зброя для стральбы бранябойнымі гранатамі.

Ручны г.

Супрацьтанкавы г.

|| прым. гранатамётны, -ая, -ае.

агнястрэ́льны, -ая, -ае.

1. Які страляе пры дапамозе пораху і іншых выбуховых рэчываў.

Агнястрэльная зброя.

2. Прычынены, зроблены куляй, асколкам снарада.

Агнястрэльная рана.

рага́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Паляўнічая зброя ў выглядзе вострага з абодвух бакоў нажа на доўгім дрэўку.

Хадзіць з рагацінай на мядзведзя.

алеба́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -аў, ж.

Старажытная зброя ў выглядзе сякеры на доўгім дрэўку, якое заканчваецца кап’ём.

|| прым. алеба́рдны, -ая, -ае.

шпа́га, -і, ДМ шпа́зе, мн. -і, шпаг, ж.

Халодная колючая зброя з прамым доўгім клінком.

◊

Скрыжаваць шпагі — пачаць паядынак.

|| прым. шпа́жны, -ая, -ае.