Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Каўбо́й ’каўбой’ (ТСБМ, БРС). Рус.ковбо́й, укр.ковбо́й ’тс’. Паводле Шанскага, 2, 180, запазычанне новага часу з англ. мовы. Упершыню адзначаецца ў слоўніку замежных моў у 1933 г. Можна меркаваць, што слова запазычана дзесьці на пачатку XX ст. Англ.cowboy (літаральна ’пастух’) складаецца з англ. слоў cow ’карова’ і boy ’хлопчык, хлопец’. Ад запазычанага каўбо́й у рус. мове ўтворана (упершыню адзначаецца ў крыніцах у 1933 г.) ковбо́йка, якое ўзнікла на базе словаспалучэння ковбойская рубаха і аформлена суфіксам ‑ка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
валю́та1, ‑ы, ДМ ‑люце, ж.
1. Асноўная адзінка грашовай сістэмы якой‑н. краіны.
2. Тып грашовай сістэмы. Залатая валюта.
3.зб. Грошы замежных краін, якімі карыстаюцца ў міжнародных разліках. Замежная валюта.
[Іт. valuta — цана.]
валю́та2, ‑ы, ДМ ‑люце, ж.
Скульптурнае аздабленне ў выглядзе спіральнага завітка з кружком у цэнтры.
[Ад іт. voluta— завіток.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zapożyczenie
zapożyczeni|е
н. запазычанне;
~а z języków obcych — запазычанні з замежных моў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
department
[dɪˈpɑ:rtmənt]
n.
1) аддзе́л -у m.; галіна́f.
2) дэпарта́мэнт -у m., міністэ́рства -а n.
the Department of Justice — Міністэ́рства юсты́цыі
the State Department — Дзяржа́ўны Дэпарта́мэнт (Міністэ́рства заме́жных спра́ваў ЗША)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
«КУРА́НТЫ»,
першыя рас. рукапісныя газеты ў 1600—1701. Складаліся ў невял. колькасці ў Пасольскім прыказе для інфармавання цара і Баярскай думы пра падзеі ў замежных краінах (дыпламат. зносіны, ваен. і ўнутрыдзярж. падзеі, копіі мірных дагавораў, прамовы каралёў, звесткі пра рэдкія прыродныя з’явы і інш.). Крыніцамі для іх складання былі замежныя друкаваныя матэрыялы, паведамленні рас. і замежных агентаў. Папярэднік рас. друкаванай газ.«Ведомости».
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАЙДУ́ЧЫК Сяргей Міронавіч
(20.1.1915, г. Брэст — студзень 1984),
бел. мовазнавец-германіст. Д-рфілал. н. (1973), праф. (1978). Скончыў Вышэйшае камерцыйнае вучылішча ў Кракаве (1936), дзярж.пед. курсы для выкладчыкаў ням. мовы ў Варшаве (1937) і Мінскі пед.ін-тзамежных моў (1963). Настаўнічаў, выкладаў у Гродзенскім (1946—55) і Мінскім (1962—83) пед. ін-тах замежных моў. Даследаваў праблемы тэорыі ням. мовы (пераважна фонастылістыкі), распрацоўваў методыку выкладання замежных моў. Аўтар прац: «Прасадычная сістэма сучаснай нямецкай мовы» (1972), «Тэарэтычная фанетыка нямецкай мовы» (1972). Сааўтар «Практычнай фанетыкі нямецкай мовы» (ч. І, 1984). Пад яго навук. кіраўніцтвам падрыхтавана цэлае пакаленне бел. вучоных-германістаў.