брыгва́ Непраходнае балота (Валож. Жак.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

нарве́жцы, -аў, адз. -жац, -жца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Нарвегіі.

|| ж. нарве́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак.

|| прым. нарве́жскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карча́га¹, -і, ДМ -ча́зе, мн. -і, -ча́г, ж. (разм.).

Пень, вывернуты з карэннем; корч.

|| памянш. карча́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карча́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Памянш.-ласк. да карчага ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кветано́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Частка сцябла, якая нясе кветку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўстано́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Перапончатакрылае насякомае бліскучай металічнай афарбоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфасту́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Скарачэнне: перфарацыйная стужка — вузкая стужка з прабітымі на ёй у вызначаным парадку адтулінамі, якія нясуць закадзіраваную інфармацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́цяжка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. выцягнуць.

2. Рэчыва, хімічна здабытае з арганічнай тканкі.

В. слабай канцэнтрацыі.

|| прым. вы́цяжачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пладано́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Частка сцябла, на якой трымаецца плод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашчадкні́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Ашчадная кніжка. Пакласці грошы на ашчадкніжку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)