1) станоўчая характарыстыка каго-н. з прапановай выкарыстаць у якой-н. справе;
2) спрыяльны водзыў (звычайна ў пісьмовай форме) для паступлення ў якую-н. арганізацыю;
3) парада, прапанова (напр. р. урача).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
poselstwo
poselstw|o
н.
1.дып. пасольства; дыпламатычная місія;
budynek ~a — будынак пасольства;
2. пасада і функцыі пасланніка;
3. місія; даручэнне; заданне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
камандзіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Рмн. ‑ровак; ж.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. камандзіраваць.
2. Службовае заданне, даручэнне, звязанае з паездкай куды-небудзь. Атрымаць камандзіроўку. □ [Тэхнолаг] літаральна за дзень да перавыбарнага сходу раптам па камандзіроўцы выехаў на месяц на Яраслаўскі аўтамабільны завод.Карпаў.// Паездка куды-небудзь са службовым даручэннем. Паехаць у камандзіроўку. Доўгатэрміновая камандзіроўка. □ Апошнія дні бацькі дома няма: ён у камандзіроўцы.Якімовіч.
3.Разм. Камандзіровачнае пасведчанне. Выпісаць камандзіроўку. □ Васіль паказаў .. камандзіроўку райкома камсамола, і чалавек прапусціў яго без слова.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэкаменда́цыя
(с.-лац. recomendatio = даручэнне)
1) станоўчая характарыстыка каго-н. з прапановай выкарыстаць у якой-н. справе;
2) спрыяльны водзыў (звычайна ў пісьмовай форме) для паступлення у якую-н. арганізацыю;
3) парада, прапанова (напр. р. урача).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
misja
misj|a
ж. місія; даручэнне; заданне;
podjąć się ~i — узяць на сябе місію;
wywiązać się z ~i — выканаць місію;
~a kulturalna — культурная місія
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
грама́дскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да грамадства (у 1 знач.). Грамадскі лад. Законы грамадскага развіцця.// Які ўзнікае ў грамадстве або адносіцца да жыцця грамадства. Грамадскія адносіны. Грамадскае жыццё.
2. Які належыць усяму грамадству; калектыўны. Грамадская ўласнасць на прылады і сродкі вытворчасці.// Прызначаны для агульнага карыстання. Грамадскія бібліятэкі. □ — Таварышы, так у грамадскім месцы сябе не паводзяць, — сярдзіта гаворыць нехта ззаду.Карпаў.
3. Звязаны з работай па добраахвотнаму абслугоўванню палітычных, культурных, прафесійных патрэб калектыву. Грамадскае даручэнне. Грамадскі інспектар. □ Студэнтам было шмат работы і грамадскай, і па вучобе.Карпюк.
•••
Грамадская думкагл. думка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Séndung
f -, -en
1) пасы́лка; адпраўле́нне, пашто́вы пераво́д
2) (радыё)перада́ча
éine ~ auf Wéllenlänge … Méter — перада́ча на хва́лях … ме́траў
3) мі́сія, даручэ́нне
4) па́ртыя (тавараў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
commission[kəˈmɪʃn]n.
1. камі́сія, камітэ́т;
a commission of inquiry камі́сія па рассле́даванні;
appoint/establish/constitute a commission ствары́ць камі́сію
2. камісі́йны збор, камісі́йныя;
charge 10 per cent commission браць дзе́сяць працэ́нтаў камісі́йных
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Bestéllung
f -, -en
1) даручэ́нне; зака́з
auf ~ — на зака́з
éine ~ máchen — зрабі́ць зака́з
2) даста́ўка, разно́ска (пісьмаў)
3) урабле́нне (зямлі)
4) назначэ́нне (zu D – кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адка́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Чалавек, на якога ўскладаецца адказнасць; які нясе адказнасць за каго‑, што‑н. Адказны рэдактар. Адказны дзяжурны./узнач.наз.адка́зны, ‑ага, м.; адка́зная, ‑ай, ж.Адказны за вечар. □ І кім жа яны, і чаму ж яны Так бязлітасна перагружаны? Не адказныя, не начальнікі, А пакутнікі-сумяшчальнікі.Крапіва.Адна з.. [жанчын], самая старэйшая ўзростам, Гарпіна, была вызначана адказнай за даенне і размеркаванне малака.Галавач.// Звязаны з разуменнем важнасці чаго‑н., гатоўнасці адказваць за каго‑, што‑н. Адказныя адносіны да справы.