даручэ́нне н.

1. (справа для выканання) uftrag m -(e)s, -träge;

службо́вае даручэ́нне Denstauftrag m;

па даручэ́нні im uftrag (каго-н. G, von D);

2. (даверанасць, дакумент) (schrftliche) Vllmacht f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Anw.

= Anweisung – інструкцыя; распараджэнне; даручэнне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bbestellen

vt анулява́ць, адмяня́ць (заказ, даручэнне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uftrag

m -(e)s, -träge даручэ́нне; зада́нне; зака́з

im ~e — па даручэ́нні

inen ~ ertilen — даць даручэ́нне [зада́нне]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zhlungsanweisung

f -, -en чэк, о́рдэр; плацёжнае даручэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zhlungsauftrag

m -(e)s, -träge плацёжнае даручэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выкана́льны usführbar, erfüllbar; möglich (магчымы);

лёгка выкана́льнае даручэ́нне ein leicht usführbarer uftrag

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Besrgung

f -, -en

1) выкана́нне

2) даручэ́нне; паку́пка

~en mchen — закупля́ць, рабі́ць за́купы [паку́пкі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Missin

f -, -en мі́сія, даручэ́нне

j-n mit iner ~ beuftragen — даве́рыць [даручы́ць] каму́-н. яку́ю-н. мі́сію

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даве́раны

1. (надзелены даверам) bevllmächtigt;

даве́раная асо́ба Vertruensperson f -, -en;

2. (які дзейнічае на даручэнне) Bevllmächtigte (sub) m -n, -n; Prokurst m -en, -en (на прадпрыемстве)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)