Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
закру́глены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад закругліць.
2.узнач.прым. Круглявы, акруглы. Закруглены вугал дома. □ Закруглены краі спражкі так ёмка слізгаў па скуры, што не пакідаў знаку.Маўр.
3.перан.; узнач.прым.Гладкі, закончаны (пра стыль мовы). Закругленая фраза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бадзя́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Уласцівы бадзяку (бадзяцы). [Патаповіч:] — Ты ў мяне, бадзячая душа, у два дні будзеш умець класці сцяну ў гладкі вугал.Чорны.Хто ж не ведаў у нас жабракоў? Былі гэта яны — не іначай, Доўгім, ціхім натоўпам ішлі, Па краіне хадою бадзячай.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазірну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Тое, што і заглянуць. Зазірнуць у твар. Зазірнуць у заўтрашні дзень. Зазірнуць пад лаўку. □ Хто яго ведае, па якой прычыне дзядзька не зазірнуў да нас.Дамашэвіч.Пакаштаваўшы радыску, вырваную прама з гладкі, Рыгор зазірнуў за амшанік.Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
glossy
[ˈglɑ:si]1.
adj.
гла́дкі і бліску́чы; палірава́ны (стол), глянцава́ны
2.
n., informal
зды́мак на глянцава́най папе́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
То́рны ’наезджаны, гладкі, роўны’ (ТСБМ; лун., Шатал.; Мат. Гом.), ’утаптаны, убіты’ (Байк. і Некр., Бяльк.; рагач., Сл. ПЗБ; Пятк. 2): на торным двары (Полымя, 1970, 2, 127), ’дрэнны, (разбіты?)’: дарога вельмі торная, ісці нават цяжка (стаўб., Жд. 1). Рус.то́рный ’гладкі, роўны’, серб.то̑рни ’які адносіцца да пастаўніка’, балг.то́рен ’угноены’. Утвораныя ад тор1 або то́рыць (гл.) пры дапамозе суф. *‑ьn‑ъ, падобнае паходжанне прапануецца і для паўднёваславянскіх слоў (Скок, 3, 512); значэнне ’ўгноены’, верагодна, развілася на базе ’утоптаны жывёлай, якая доўга стаяла на гэтым месцы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гладу́н ’Herniaria L.’ (Кіс., БРС). Укр.гладу́н ’тс’ (Макавецкі, 178), гладу́нка. Апісанне гл. Нейштадт, Определитель, 235–236. Ад гла́дкі, *gladъkъ, але матывацыя няясная. Расліна ўжываецца як лекавая, таксама для прання шэрсці, мыцця сабак і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
soft[sɒft]adj.
1. мя́ккі;
soft muscles сла́быя му́скулы;
boil an egg soft вары́ць я́йка ўсмя́тку;
go soft мякчэ́ць, змякча́цца
2.гла́дкі; даліка́тны на до́тык;
as soft as velvetгла́дкі як аксамі́т
3. няя́ркі, спако́йны (колер)
4. прые́мны; спако́йны; даліка́тны;
a soft voice ці́хі го́лас;
a soft wind цёплы ве́цер;
soft words пяшчо́тныя сло́вы
5. безалкаго́льны (пра напоі)
♦
a soft spot/place сла́бая стру́нка, сла́бае ме́сца, слабіна́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
waxen
[ˈwæksən]
adj.
1) васко́вы, з во́ску
2) гла́дкі й бле́дны, як воск (пра ко́лер тва́ру)
3) наваскава́ны; наваксава́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бры́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Лёгкі выязны вазок. Дзень і ноч тарахцелі сялянскія падводы, шляхецкія брычкі і панскія фаэтоны.С. Александровіч.Непадалёку ад райкома стаяў прывязаны да агароджы гладкі вараны стаеннік, запрэжаны ў акуратную, на рысорах, брычку з мяккім сядзеннем са спінкай і месцам для фурмана.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)