irritative

[ˈɪrɪtətɪv]

adj.

1) даку́члівы; дражлі́вы

2) Med. спалу́чаны з або́ вы́кліканы раздра́жненьнем

an irritative fever — гара́чка вы́кліканая раздра́жненьнем або́ спалу́чаная з раздра́жненьнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падпа́сці, ‑паду, ‑падзеш, ‑падзе; ‑падзём, ‑падзяце; зак.

1. Апынуцца ў залежнасці ад чаго‑н., падпарадкавацца чаму‑н.; стаць аб’ектам якога‑н. дзеяння. Падпасці пад шкодны ўплыў. Падпасці пад мабілізацыю. Падпасці пад падазрэнне. □ Гэты.. партызанскі генерал ваяваў на фронце барацьбы Заходняй Беларусі, калі яна падпала пад акупацыю панскай Польшчы. Пестрак.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разм. Нечакана ўзнікнуць. Падпала ахвота. // Падкінуцца, прыкінуцца (пра хваробу). Падпала гарачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fíebern

vi

er fíebert — у яго́ гара́чка

nach etw. (D) ~ — загарэ́цца чым-н., го́рача [па́лка, стра́сна] жада́ць чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

радзі́льны Entbíndungs-;

радзі́льны дом Entbíndungsheim n -(e)s, -e;

радзі́льная пала́та Kréißsaal m -(e)s, -säle;

радзі́льная гара́чка мед. Kíndbettfieber n -s;

радзі́льнае аддзяле́нне Entbíndungsstation f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Жар ’гарачае вуголле’, ’страснасць, заўзятасць’, разм. ’спёка’, ’гарачка’ (ТСБМ). Рус., укр. жар, польск. żar ’тс’, памор. žωr ’гарачае вуголле’, чэш. žár, славен. žâr ’гарачае вуголле’, ’полымя’, ’зарыва’, славац. žiar ’напал’, ’ззянне’, в.-луж. žar ’гарачае вуголле’, ’спёка’, ’заўзятасць’, балг., макед. жар, серб.-харв. жа̑р ’тс’. Ст.-рус. (XII ст.) жаръ ’вуголле, полымя’. Параўн. ст.-сл. жеравъ ’распалены’, ц.-слав. пожаръ ’пажар’ (Міклашыч, Lex. paleosl.). Прасл. *žarъ ’гарачае (тлеючае) вуголле, спёка (ад яго)’, адкуль развіліся іншыя пераносныя значэнні. Значэнне ’гарачка’ магло ўзнікнуць і ў сувязі з уяўленнямі аб чырвоным колеры (параўн. жара, жары). Прасл. *žarъ < *gērъ, што звязана з гарэць (гл.), мае паходжанне з і.-е. кораня *g​u̯her‑ ’горача’; ст.-інд. gharma ’гарачае вуголле, спёка’, ст.-грэч. θερμός, лац. formus ’цёплы’ і інш. Гл. Фасмер, 2, 35; Скок, 1, 592–593; Траўтман, 79; Покарны, 1, 495 (з літ-рай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Паля́ндра 1 ’павальная хвароба накшталт белай гарачкі’ (Нас., Гарэц., Яруш.), ’старажытная багіня шкоды і смерці’ (Янк. 2, 496, 550). Відаць, ад паліць, параўн. рус. разм. палянка ’гарачка’, з рэдкім суф. ‑андра (адносна суф. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 134).

◎ Паля́ндра 2 ’вельмі вялікая хата’ (Сцяшк.). Няясна. Магчыма, рэгіянальнае ўтварэнне ад польск. landara ’карэта; грамадзіна; нязграбная жанчына; ландо’. Апошняе ад месца вырабу Ландаў (Брукнер, 290).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

subside

[səbˈsаɪd]

v.i.

1) спада́ць

flood waters subsided — паво́дка спа́ла

The fever subsided — Гара́чка спа́ла

2) зьмянша́цца, суціша́цца, суніма́цца

The storm finally subsided — Навальні́ца нарэ́шце суняла́ся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пасляро́давы мед. postnatál, Náchgeburts -;

пасляро́давая гара́чка Kíndbettfieber n -s;

пасляро́давы перы́яд Náchgeburtszeit f -; Wóchenbett n -(e)s, Kíndbett n;

пасляро́давыя бо́лі Náchwehen pl;

пасляро́давы адпачы́нак юрыд. Schwángerschaftsurlaub m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

shake​1 [ʃeɪk] n.

1. устрэ́сванне, узвару́шванне;

give smth. a shake устрэ́сваць; трэ́сці што-н.

2. pl. shakes infml : а fit of shakes гара́чка, ліхама́нка

3. землятру́с, землетрасе́нне

4. мо́мант

♦

in a couple of/in two shakes як ба́чыш, у адзі́н мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хрен хрэн, род. хрэ́ну м.;

◊

хрен ре́дьки не сла́ще погов. хрэн за рэ́дзьку не саладзе́йшы; як там не смята́на, так тут не сыро́ватка; адно́ — гара́чка, а друго́е — баля́чка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)