Gútwilligkeit

f -

1) до́брая во́ля

2) гато́ўнасць да паслу́г, дабраду́шнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жале́зны, -ая, -ае.

1. гл. жалеза.

2. Які змяшчае ў сабе многа жалеза.

Жалезная руда.

3. перан. Дужы, моцны.

Жалезныя мышцы.

Жалезнае здароўе.

4. перан. Цвёрды, неадступны, стойкі.

Жалезная воля.

Жалезная дысцыпліна.

○

Жалезны век — эпоха ў развіцці чалавецтва, калі чалавек пачаў выкарыстоўваць жалеза ў якасці асноўнага матэрыялу для вырабу прылад працы.

◊

Наесціся жалезнага бобу (разм.) — набрацца цярпення, праявіць упартасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадсмяро́тны Tódes-; kurz vor dem Tóde;

перадсмяро́тныя паку́ты Tódesqualen pl;

перадсмяро́тная во́ля der létzte Wílle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Разво́ліць (розво́ліць) ’разняволіць; даць волю’ (ТС). Да воля (гл.), раз- мае значэнне, процілеглае прыстаўцы не- ў няволіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

goodwill [ˌgʊdˈwɪl] n.

1. до́брая во́ля, добразычлі́васць

2. comm. кошт нематэрыя́льных элеме́нтаў прадпрые́мства, фі́рмы (такіх, як рэпутацыя, дзелавыя сувязі, кліентура)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

invincible [ɪnˈvɪnsəbl] adj. неперамо́жны;

an invincible army/team неперамо́жная а́рмія/кама́нда;

invincible will непахі́сная во́ля;

an invincible ignorance беспрасве́тнае не́вуцтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

iron​2 [ˈaɪən] adj.

1. жале́зны (таксама перан.);

iron ore жале́зная руда́;

an iron will жале́зная во́ля

2. сто́йкі, цвёрды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ваш мест., м. ваш (ж. ва́ша, ср. ва́ша); мн. ва́шы;

ваш друг ваш ся́бар;

◊

ваш брат ваш брат;

ва́ше де́ло ва́ша спра́ва;

ва́ша взяла́ ва́ша ўзяла́;

во́ля ва́ша во́ля ва́ша;

по-ва́шему па-ва́шаму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валюнтары́зм ’ідэалістычная плынь у філасофіі’ (КТС). З рус. волюнтаризм (Крукоўскі, Уплыў, 81) да ням. Voluntarismus < лац. voluntas ’воля’ (Шанскі, 1, В, 157).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́са, -ы, мн. -ы, мас, ж.

1. Фундаментальная фізічная велічыня, якая вызначае інертныя і гравітацыйныя ўласцівасці цел (спец.).

Адзінка масы.

2. Цестападобнае бясформеннае рэчыва, густая сумесь.

Расплаўленая м. чыгуну.

Сырковая м.

3. Што-н. вялікае, якое выступае ў агульных рысах і ўспрымаецца як цэлае.

Будынак узвышаўся цёмнай масай.

4. каго-чаго. Мноства, вялікая колькасць каго-, чаго-н. (разм.).

М. народу.

5. Шырокія колы працоўнага насельніцтва.

Воля мас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)