Няво́ля ’няволя, плен’ (Яруш., Ян.), ’прымус’ (Нас., ТС), ’прыгон, услужэнне’ (ТС), ’цяжарнасць’ (Ян.). Да воля; да апошняга значэння гл. таксама нявольная ’цяжарная’, параўн. несвабодная ’тс’, ст.-слав. непраздна ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

providence

[ˈprɑ:vɪdəns]

n.

1) найвышэ́йшая во́ля, найвышэ́йшая сі́ла, Бо́жае наканава́ньне

2) дба́ньне пра бу́дучыню; ашча́днасьць f.; аба́члівасьць, прадба́члівасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

freedom [ˈfri:dəm] n. (from/of) свабо́да, во́льнасць; во́ля;

freedom of assembly свабо́да схо́даў;

freedom of speech свабо́да сло́ва;

a freedom fighter змага́р/барацьбі́т за свабо́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бы́льнік, ‑у, м.

Адзін з відаў палыну; чарнобыль. Куды ні гляну — шыр і воля, Дзе лес ды неба ставяць тын, Нідзе мяжы не згледзіш болей, І зніклі быльнік і палын. Колас. Вартаўнікі падышлі да мяжы і селі каля густога куста быльніку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наро́дный наро́дны;

наро́дные ма́ссы наро́дныя ма́сы;

наро́дное хозя́йство наро́дная гаспада́рка;

наро́дная респу́блика наро́дная рэспу́бліка;

наро́дный фронт наро́дны фронт;

наро́дный арти́ст наро́дны арты́ст;

наро́дный учи́тель наро́дны наста́ўнік;

наро́дная пе́репись наро́дны пе́рапіс;

наро́дный комисса́р ист. наро́дны каміса́р;

«Наро́дная во́ля» ист. «Наро́дная во́ля».

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́лік 1 ’рагач, рагаты жук’ (Дэмб., 2; Ліс.). Укр. во́лик жук-насарог’. Да вол (гл.); названы, відавочна, па знешняму выгляду, па наяўнасці рагоў.

Во́лік 2 ’гультай’ (З нар. сл.). Няясна. Да воля, вольніца?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

will​1 [wɪl] n.

1. во́ля, сі́ла во́лі;

show great strength of will паказа́ць вялі́кую сі́лу во́лі;

lack of will бязво́лле;

by force of will сі́лаю во́лі

2. жада́нне, наме́р;

a will to live во́ля да жыцця́

3. завяшча́нне;

one’s last will and testament апо́шняя во́ля (юрыдычная формула ў завяшчанні);

make one’s will рабі́ць завяшча́нне

♦

at will калі́ захо́чаш; дастатко́ва, уво́лю;

at one’s own sweet will калі́ ўзду́маецца;

of one’s own free will па до́брай во́лі;

against one’s will су́праць во́лі;

where there’s a will there’s a way дзе хаце́нне, там уме́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

freedom

[ˈfri:dəm]

n.

1) во́ля f.; свабо́да f.

freedom of speech (press) — свабо́да сло́ва (прэ́сы).

2) во́льнае карыста́ньне

3) во́льнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца; зак.

1. Загадзя растлумачыць, папярэдзіць; зрабіць агаворку. Варта адразу агаварыцца, што не заўсёды воля ва ўяўленнях героя паўстае хісткай зданню, «краінай-марай», няяснай і няўстойлівай. Навуменка.

2. Памылкова сказаць не тое, што трэба. Бывае, што ў гарачцы агаворышся, сам не агледзішся як. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́жий

1. рел. бо́жы, бо́скі;

2. / бо́жья коро́вка зоол. бо́жая каро́ўка;

◊

бо́жий челове́к бо́жы чалаве́к;

дар бо́жий дар бо́жы;

я́сно, как бо́жий день я́сна, як бо́жы дзень;

ка́ждый бо́жий день ко́жны бо́жы дзень;

бо́жья во́ля бо́жая ла́ска, бо́жая во́ля, як бог дасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)