фундамента́льны в разн. знач. фундамента́льный;

ф. буды́нак — фундамента́льное зда́ние;

ф. твор — фундамента́льное произведе́ние;

~ная бібліятэ́ка — фундамента́льная библиоте́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mobile​2 [ˈməʊbaɪl] adj.

1. мабі́льны, здо́льны ху́тка і лёгка перамяшча́цца;

a mobile society мабі́льнае грама́дства;

a mobile library перасо́вачная бібліятэ́ка

2. жва́вы, руха́вы (пра твар)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

асабі́сты, -ая, -ае.

1. Які належыць, уласцівы якой-н. асобе, прызначаны для абслугі якой-н. асобы.

Асабістая бібліятэка.

Асабістая думка.

2. Які датычыцца якой-н. асобы, закранае яе інтарэсы, накіраваны на якую-н. асобу, звязаны з прыватным, сямейным жыццём.

Асабістая крыўда.

Асабістае шчасце.

Спалучэнне асабістага (наз.) з грамадскім.

3. Які ажыццяўляецца якой-н. асобай, зыходзіць ад якой-н. асобы.

А. прыклад.

Асабістая ініцыятыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фундамента́льный фундамента́льны; (основательный) грунто́ўны;

фундамента́льное зда́ние фундамента́льны буды́нак;

фундамента́льное сочине́ние фундамента́льны (грунто́ўны) твор;

фундамента́льная библиоте́ка фундамента́льная бібліятэ́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вандро́ўны

1. стра́нствующий, бродя́чий; кочу́ющий;

в. музыка́нт — бродя́чий музыка́нт;

2. передвижно́й;

~ная бібліятэ́ка — передвижна́я библиоте́ка;

3. см. качавы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбагаці́цца сов., в разн. знач. обогати́ться;

бібліятэ́ка ўзбагаці́лася но́вымі выда́ннямі — библиоте́ка обогати́лась но́выми изда́ниями;

у. ве́дамі — обогати́ться зна́ниями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

biblioteka

bibliotek|a

ж.

1. бібліятэка;

~a Narodowa — Нацыянальная бібліятэка;

wypożyczać książki z ~i — браць кнігі ў бібліятэцы;

2. кніжная шафа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

памо́льшчык, ‑а, м.

1. Той, хто прывёз у млын зерне для памолу; завознік. Хата, начлег, млын, да якога прыязджалі памольшчык з розных вёсак, — гэта былі наша школа, наша бібліятэка.., уся наша пачатковая адукацыя. Дубоўка.

2. Рабочы, які займаецца памолам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Прыстасаваны для зручнага перасоўвання, перамяшчэння. Перасовачны столік.

2. Які пераязджае з месца на месца, каб задаволіць патрэбы насельніцтва на месцы жыхарства, працы і пад. Перасовачная бібліятэка. Перасовачная майстэрня. □ Непадалёк ужо аднастайна тахкаў рухавічок перасовачнай электрастанцыі. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

публі́чны

(лац. publicus = грамадскі)

1) адкрыты, даступны для публікі (напр. п-ая лекцыя);

2) прызначаны для грамадскага карыстання (напр. п-ая бібліятэка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)