herántreten

* vi (s)

1) падыхо́дзіць

2) (an a) бра́цца (за што-н.), звярта́цца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hérmachen

(sich) (über A) бра́цца (за што-н.)

sich über j-n ~ — напада́ць на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ліпнуць, прыліпаць, наліпаць, прыклейвацца, прыставаць; брацца (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

wed

[wed]

1.

v.t.

1) жані́ць (дзецюка́); выдава́ць за́муж (дзяўчы́ну); дава́ць шлюб

2) Figur. спалуча́ць

2.

v.i.

1) бра́цца шлю́бам, жані́цца

2) Figur. заця́та трыма́цца (ду́мкі, по́глядаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

buckle​2 [ˈbʌkl] v.

1. зашпіля́ць спра́жку

2. згіба́ць; згіба́цца; згіна́ць; згіна́цца; гнуць; гну́цца (пад прэсам) (таксама перан.)

buckle down [ˌbʌklˈdaʊn] phr. v. (to) энергі́чна бра́цца (за справу)

buckle up [ˌbʌklˈʌp] phr. v. AmE, infml засцягнуць рамяні́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

herángehen

* vi

1) падыхо́дзіць, наблі- жа́цца (да чаго-н., каго-н.)

2) бра́цца (за што-н.), пачына́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ма́заться

1. ма́зацца;

2. (пачкаться, грязниться) разг. пэ́цкацца, ма́зацца, бру́дзіцца, забру́джвацца; (при прикосновении) разг. бра́цца;

3. страд. ма́зацца; пэ́цкацца, бру́дзіцца, забру́джвацца; см. ма́зать​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приступа́ть несов.

1. (близко подходить) уст. прыступа́ць; (подступать) падступа́ць; прыступа́цца; падступа́цца;

2. (настойчиво обращаться) уст. прыступа́ць;

3. (приниматься за что-л.) бра́цца (за што), распачына́ць (што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыво́т ​1, ‑вата, М ‑ваце, м.

Частка цела ў чалавека і жывёл, у якой знаходзяцца печань, страўнік, кішэчнік, селязёнка і іншыя органы. Пан, залажыўшы рукі назад, ад чаго яшчэ больш выпучваўся жывот, крочыў спераду, мужык — за ім. Брыль. — Лялька, а не конь... Жывот падцягнуты... Васілевіч. // Разм. Страўнік, кішэчнік. — Мама шмат якія расліны ведае. Яна нават збірае іх. Тая, кажа, ад горла, тая ад жывата. Чарнышэвіч. Салодкая яда — жывату бяда. Прыказка. // Частка тулава, процілеглая спіне. [Людзі] лажыліся на жывот і, апусціўшы галаву, пілі непасрэдна з крыніцы. Маўр.

•••

Брацца за жывот гл. брацца.

Жывот падцягнула (падвяло) гл. падцягнуць.

Ірваць жываты гл. ірваць.

Качацца (з) жыватом гл. качацца.

Надарваць (парваць, падарваць) жывот (жываты) гл. надарваць.

жыво́т ​2, ‑вата, М ‑ваце, м.

Уст. Тое, што і жыццё (у 2 знач.). — Ты страціў не ўсё, — адказаў Тэафіл. — Але каб ты надалей грузнуў у клопатах аб мізэрным жываце, ты страціў бы ўсё, Міха!.. Самуйлёнак.

•••

Не на жывот, а на смерць — тое, што і не на жыццё, а на смерць (гл. жыццё).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stride​1 [straɪd] n.

1. вялі́кі крок

2. пахо́дка, хада́;

♦

make great/rapid strides рабі́ць вялі́кія/ху́ткія по́спехі;

get into one’s stride BrE бра́цца за спра́ву;

take smth. in one’s stride BrE пераадо́льваць што-н. без намага́нняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)