камента́тар, ‑а, м.

Той, хто каменціруе што‑н.; аўтар каментарыя, каментарыяў. Каментатар па знешнепалітычных пытаннях.

[Лац. commentator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Apocrypha [əˈpɒkrɪfə] n. pl.

1. the Apocrypha eccl. Апо́крыфы

2. апо́крыфы; тво́ры, а́ўтар які́х не ўстано́ўлены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анані́мны, ‑ая, ‑ае.

1. На якім не пазначаны аўтар, без подпісу аўтара. Ананімная літаратура. Ананімнае пісьмо. □ Валодзя Полаг на поўны голас філасофстваваў аб подласці людзей, якія пішуць ананімныя пісьмы. Шамякін.

2. Які ўтойвае сваё імя, не ставіць подпісу пад пісьмом, творам. Ананімны аўтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verf.

=

1.

Verfasser – аўтар, складальнік

2.

Verfügung – распараджэнне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гане́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ганебнага. У сатырычным вершы «У астрозе» аўтар выкрывае ганебнасць усёй сістэмы царызму. Лушчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агляда́льнік, ‑а, м.

Аўтар газетнага, часопіснага і інш. агляду навін за пэўны час. Спартыўны аглядальнік. Міжнародны аглядальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аналі́ст

(ад лац. annalis = гадавы)

аўтар аналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кампазі́тар

(лац. compositor = складальнік)

аўтар музычных твораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анані́м м.

1. (аўтар) anonýmer [námentlich nicht genánnter] Verfásser [Áutor], Anónymus m -, -mi;

2. (твор) anonýme Schrift, anonýmes Werk

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Данііл (аўтар сербскіх жыцій святых) 11/502

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)