ábwendig

a няве́рны, здра́длівы

j-n ~ máchen — адбіва́ць каго́-н., адця́гваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dishearten

[dɪsˈhɑ:rtən]

v.t.

1) адбіва́ць ахво́ту

don’t be disheartened — ня па́дай ду́хам

2) наво́дзіць тугу́, засмуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zurückstrahlen

1.

vt адбіва́ць (святло і г.д.)

2.vi (s) адбіва́цца, адлюстро́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нахлёстывать​II несов.

1. (набрасывать — петлю, верёвку и т. п.) разг. накіда́ць, накі́дваць; (захлёстывать) зашмо́ргваць;

2. (наносить черту шнуром) плот. адбіва́ць (шну́рам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валейбо́л

(англ. volley-ball, ад volley = адбіваць на ляту + ball = мяч)

спартыўная гульня ў мяч, які перакідваецца цераз сетку ад адной каманды да другой.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

псі́хіка, ‑і, ДМ ‑хіцы, ж.

Уласцівасць высокаарганізаванай матэрыі — галаўнога мозга — адбіваць, адлюстроўваць навакольны свет у пачуццях, адчуваннях, а ў людзей — у мысленні і волі. // Душэўная арганізацыя чалавека, сукупнасць яго душэўных перажыванняў, сіл, пачуццяў. Псіхіка селяніна. Дзіцячая псіхіка. □ З глыбі вякоў паўставалі даўно забытыя, сцёртыя ў памяці народа парадкі, традыцыі і адміністрацыйныя функцыі абуджанай польскай дзяржаўнасці, паўставалі, як магільныя прывіды, узрушаючы псіхіку шырокіх пластоў працоўных мас. Колас.

[Ад грэч. psychikos — душэўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уводи́ть несов.

1. ве́сці; (выводить) выво́дзіць; (отводить) адво́дзіць; (заводить) заво́дзіць;

2. разг. (похищать) кра́сці; (сводить) зво́дзіць; (отбивать у кого-л.) зво́дзіць, адбіва́ць; см. увести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dampen

[ˈdæmpən]

v.

1) рабі́ць вільго́тным

2) аслабля́ць, заглуша́ць

3) прыгнята́ць, засмуча́ць; прыбіва́ць (мара́льна), адбіва́ць ахво́ту

4) мо́кнуць, вільгатне́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parry

[ˈpæri]

1.

v., -ried, -rying

адбіва́ць (уда́р), ухіля́цца (ад уда́ру, ад пыта́ньняў), пары́раваць

2.

n.

адбіва́ньне, ухіле́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

paríeren

I

vi разм. слу́хацца, падпарадко́ўвацца

II

vt

1) пары́раваць, адбіва́ць (удар)

2) асадзі́ць (каня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)