fulfil(l)

[fʊlˈfɪl]

v.t.

1) выко́нваць (абяца́ньне, абавя́зак, кантра́кт)

2) ажыцьцяўля́ць; здавальня́ць (вымо́гі); адпавяда́ць (умо́вам, мэ́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

каза́ць, кажу́, ка́жаш, ка́жа; кажы́; незак.

1. што, без дап. і са злуч. «што». Выказваць у вуснай форме думкі, меркаванні; гаварыць.

К. праўду.

Ён кажа, што гэта няпраўда.

2. Абавязваць, загадваць.

Так кажа мой абавязак.

Так кажа мне маё сумленне.

3. безас. (у форме 3 ас. мн.). Ходзяць чуткі, гавораць.

Кажуць, што зіма будзе марозная.

|| наз. каза́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bounden

[ˈbaʊndən]

1.

adj.

вымага́ны, абавязко́вы; кане́чны

one’s bounden duty — кане́чны абавя́зак

2.

v. p.p. of bind

абавя́заны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

непасрэ́дны

1. непосре́дственный, прямо́й;

н. нача́льнік — непосре́дственный (прямо́й) нача́льник;

гэ́та яго́ н. абавя́зак — э́то его́ непосре́дственная (пряма́я) обя́занность;

2. (свободный, естественный) непосре́дственный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Méldepflicht

f -, -en

1) абавя́зак своечасо́вай прапі́скі

2) вайск. абавязко́вая яўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schúldigkeit

f - абавя́зак, доўг

séine (Pflicht und) ~ tun* — вы́канаць свой доўг [абавя́зак]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

onus [ˈəʊnəs] n. the onus fml цяжа́р, адка́знасць, доўг, абавя́зак;

the onus is on smb. (to do smth.) цяжа́р адка́знасці (за што-н.) ляжы́ць на кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

honourable [ˈɒnərəbl] adj.

1. сумле́нны; высакаро́дны

2. пачэ́сны, ганаро́вы;

an honourable duty пачэ́сны абавя́зак

3. шано́ўны, паважа́ны; высокашано́ўны, высокапаважа́ны;

the/my Honourable Alan Simpson шано́ўны А́лан Сі́мпсан

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вменя́ть несов. ста́віць;

вменя́ть в обя́занности ста́віць у абавя́зак, абавя́зваць;

вменя́ть в вину́ ста́віць у віну́ (што), абвінава́чваць (у чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

свято́й

1. прил., рел. святы́;

Свято́й Пётр Святы́ Пётр; перен. свято́й долг святы́ абавя́зак;

2. сущ., рел. святы́, -то́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)