Verbum

тро́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тройкі (у 4 знач.); прызначаны для язды на тройцы. Троечны экіпаж.

трубаўкла́дчык, ‑а, м.

1. Рабочы па ўкладцы труб.

2. Перасовачны пад’ёмны кран для ўкладкі труб у траншэі трубаправода.

трынітраталуо́л, ‑у, м.

Выбуховае рэчыва, якое выкарыстоўваецца для артылерыйскіх снарадаў, мін, авіябомбаў і на надрыўных работах; тратыл, тол.

тузлу́к, ‑у, м.

Спец. Раствор кухоннай солі для засолу рыбы, ікры і іншых прадуктаў, а таксама скураной сыравіны.

[Цюрк.]

тэтры́л, ‑у, м.

Выбуховае рэчыва ў выглядзе бела-жаўтаватых крышталяў, нерастваральных у вадзе, якія выкарыстоўваюцца для вырабу дэтанатараў.

удыха́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўдыху, удыхання. Удыхальныя рухі. // Які служыць, прызначаны для ўдыхання. Удыхальны клапан.

фа́ктыс, ‑у, м.

Спец. Прадукт, які атрымліваецца з алеяў і ў злучэнні з серай выкарыстоўваецца для змякчэння каўчуку.

[Фр. factise — штучны.]

фанаско́п, ‑а, м.

Спец. Апарат для вывучэння гукавых асаблівасцей маўлення і спосабаў утварэння гукаў пры дапамозе галасавога апарата.

[Ад грэч. phōnē — гук і skopeō — гляджу.]

фізіятэрапеўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фізіятэрапіі. Фізіятэрапеўтычнае лячэнне. // Прызначаны для лячэння фізіятэрапіяй. Фізіятэрапеўтычны кабінет. Фізіятэрапеўтычная апаратура.

фо́мка, ‑і; Р мн. ‑мак; м.

Разм. Невялікі домік для ўзломлівання замкоў, дзвярэй і пад. (з зладзейскага жаргону).