штыфт, ‑а, М ‑фце, м.

Невялікі цыліндрычны і канічны стрыжань, які прымяняецца для нерухомага злучэння дзвюх дэталей машын.

[Ням. Stift.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)