марко́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да морквы. // Прыгатаваны з морквы. Маркотны сок.

2. Аранжавы, колеру морквы. Блузка маркоўнага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меставы́, ‑ая, ‑ое.

Уст. Які мае адносіны да места (у 1 знач.). Чалавек перажагнаўся на далёкія меставыя вежы з крыжамі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжзавадскі́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да рада заводаў, агульны для некалькіх заводаў.

2. Які адбываецца паміж заводамі. Міжзавадская спартакіяда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжпарла́менцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да парламентаў розных дзяржаў. Міжпарламенцкая група.

2. Які адбываецца паміж парламентамі. Міжпарламенцкі абмен думкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінера́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінералу, мінералаў. Мінеральныя ўгнаенні. Мінеральныя багацці краіны. // У састаў якога ўваходзяць мінералы. Мінеральная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мішу́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мішуры (у 1 знач.). // Зроблены з мішуры. Мішурныя аздабленні.

2. перан. Паказны, падманны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многастаро́нні, ‑яя, ‑яе.

1. Які мае некалькі старон. Многастаронняя прызма.

2. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў, удзельнікаў чаго‑н. Многастаронні дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́нсукавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нансуку. Нансукавая тканіна. // Прызначаны для вырабу нансуку. Нансукавы цэх. // Зроблены з нансуку. Нансукавая бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небескары́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які выяўляе асабістую зацікаўленасць, разлік у чым‑н.; які мае выгаду ад чаго‑н. Небескарыслівы чалавек. Небескарыслівая дапамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неісто́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае істотнага значэння; другарадны. Неістотныя прыкметы. Неістотныя звесткі. □ Яны гаварылі пра нешта будзённае і неістотнае. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)