кампрэ́сарны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кампрэсара, прызначаецца для яго. Кампрэсарнае масла. // Які складаецца з кампрэсараў. Кампрэсарная ўстаноўка. Кампрэсарная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камсамо́льскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камсамола, камсамольцаў. Камсамольскі білет. Камсамольскі значок. Камсамольскія справы. // Які складаецца з камсамольцаў. Камсамольская арганізацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канапля́ны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да канапель. Канапляная траста. Канаплянае семя. // Выраблены, атрыманы з семя канапель. Канапляны алей. Канапляная макуха.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капро́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да капрону. Капронавая вытворчасць. // Зроблены з капрону. Капронавыя панчохі. Капронавая сукенка. Капронавы трос. Капронавая сетка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кароткагало́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае кароткі і шырокі чэрап.
2. у знач. наз. кароткагало́вы, ‑ага, м. Тое, што і брахіцэфал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карпускуля́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карпускулы, складаецца з карпускул. Карпускулярная будова рэчыва. Карпускулярнае выпраменьванне.
•••
Карпускулярная тэорыя святла гл. тэорыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карыкату́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да карыкатуры (у 1 знач.). Карыкатурны малюнак.
2. перан. Смешны, недарэчны. Мець карыкатурны выгляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кісларо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кіслароду. Кіслародны пах. // Які прызначаны для вырабу кіслароду. Кіслародны цэх.
•••
Кіслародная падушка гл. падушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́ксавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да коксу. Коксавая вытворчасць. // Прызначаны для каксавання. Коксавыя батарэі. Коксавая печ.
•••
Коксавы газ гл. газ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́лавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кола. Колавы след.
2. Які перамяшчаецца з дапамогай колаў. Колавы трактар. Колавы параход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)