ста́ртавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да старту (у 1 знач.), звязаны са стартам. Стартавы сігнал. // Які служыць для падачы сігналаў на старце. Стартавы пісталет.

2. Які мае адносіны да старту (у 2 знач.), які знаходзіцца на старце, паказвае лінію старту. Стартавая лінія. Стартавая пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стралко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стралка (у 2 знач.); складаецца з стралкоў. Стралковы полк.

2. Які мае адносіны да стральбы з агнястрэльнай зброі, звязаны са стральбой. Стралковы спорт. Стралковая падрыхтоўка. □ — Дзе ж ты [Майка] налаўчылася страляць так? — Ды ’шчэ ў стралковым гуртку ў камсамоле. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакумента́льны

(польск. dokumentalny, ад лац. documentum = доказ, сведчанне)

1) які мае адносіны да дакумента (напр. д. матэрыял);

2) заснаваны на дакументах, на жыццёвых фактах (д. фільм);

3) уласцівы дакументам (д-ая дакладнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэфро́стэр

(англ. defroster)

1) камера ў халадзільніку, якая мае ацяпленне і ўзмоцненую цыркуляцыю паветра (для захавання яец, фруктаў і інш.);

2) прыстасаванне для абдзімання цёплым паветрам ветравага шкла аўтамабіля, каб не абмярзала.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канцэрці́на

(іт. concertina)

1) музычны твор меншых памераў, чым канцэрт 2, для саліста з аркестрам;

2) група музычных інструментаў, якая выконвае сола ў канцэрце;

3) музычны інструмент, які мае выгляд шасціграннага гармоніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рытары́чны

(гр. rhetorikos)

1) які мае адносіны да рыторыкі, заснаваны на правілах рыторыкі;

2) які складаецца з эфектных, знешне прыгожых прыёмаў;

р-ае пытанне — стылістычны прыём у мове: сцверджанне ў форме пытання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саба́ль

(н.-лац. sabal, ад індз. sabal)

пальма з буйным веерным лісцем, якая пашырана ў цёплых зонах Амерыкі; мае трывалую, негніючую драўніну, што ідзе на падводныя збудаванні; некаторыя віды вырошчваюцца як дэкаратыўныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыклі́чны

(ад цыкл)

1) які складае цыкл, адбываецца па цыклах;

2) які мае кальцавую будову, структуру;

ц-ыя злучэнні — арганічныя злучэнні (аліцыклічныя, араматычныя, гетэрацыклічныя), у якіх атамы звязаны ў цыкл (проціл. ацыклічны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпі́чны

(гр. epikos)

1) які мае адносіны да эпасу, напісаны ў жанры эпасу, з’яўляецца эпасам (напр. э. твор);

2) уласцівы эпасу (напр. э. стыль);

3) перан. велічна-спакойны, вытрыманы (напр. э. тон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бракава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бракаваць.

2. у знач. прым. Які мае дэфекты. Бракаваныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)