закрышталізава́цца, ‑зуецца; зак.

Перайсці ў крышталічны стан, ператварыцца ў крышталі. Раствор закрышталізаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

густата́, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.

Уласцівасць і стан густога. Густата лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспрыту́льнасць, ‑і, ж.

Стан беспрытульнага; наяўнасць безнаглядных, беспрытульных дзяцей. Барацьба з беспрытульнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацверажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацверазіць і ацверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аледзяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. аледзянець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алергі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алергіі. Алергічны стан. Алергічнае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апатрыды́зм, ‑у, м.

Спец. Прававы стан асобы, якая не мае ніякага грамадзянства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнасе́ненне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абнасеніцца — абнасеньвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люля́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. люляць і люляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)