п’яні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́ць; незак., каго-што.
Рабіць п’яным.
Віно п’яніць.
Духмяны пах квецені п’яніў галовы.
Поспехі п’яняць (перан.).
|| зак. ап’яні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -нёны.
Шчасце ап’яніла.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скрып, -у, м.
Рэзкі гук, што ўзнікае пры трэнні.
С. дзвярэй.
◊
За адным скрыпам (разм.) — за адным заходам.
Са скрыпам (разм.) — нехаця ці з цяжкасцю (рабіць што-н.).
Са скрыпам атрымаў дазвол на паездку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во частица указ. вот; во;
во, як трэ́ба рабі́ць — вот, как на́до де́лать;
во, яко́га со́ма злаві́ў! — во, како́го сома́ пойма́л!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паго́да ж. пого́да; (хорошее состояние атмосферы — ещё) вёдро ср.;
◊ чака́ць каля́ мо́ра ~ды — ждать у мо́ря пого́ды;
рабі́ць ~ду — де́лать пого́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перашко́да ж., прям., перен. препя́тствие ср., поме́ха; прегра́да;
прыро́дныя ~ды — есте́ственные препя́тствия;
пераадо́льваць ~ды — преодолева́ть прегра́ды;
рабі́ць ~ды — чини́ть препя́тствия (поме́хи)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́мпа I ж. насо́с м., по́мпа
по́мпа II ж. (пышность) по́мпа;
рабі́ць што-не́будзь з ~пай — де́лать что́-л. с по́мпой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэферы́раваць
(лац. referre = дакладваць, паведамляць)
рабіць кароткі выклад якога-н. пытання, зместу кнігі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сімпліфіка́цыя
(ад с.-лац. simplificare = спрашчаць, ад лац. simplex = просты + facere = рабіць)
спрашчэнне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
Абл. Рабіць памылкі, памыляцца. Дзеці мардаваліся, мыляліся, некаторыя плакалі, пішучы гэтае слова. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кучара́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; незак., каго-што.
Рабіць кучаравым. Кучаравіць валасы. □ Вецер, вецер гне калоссе, кучаравіць сенажаць... Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)