wielki
wielk|iвялікі;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wielki
wielk|iвялікі;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
суро́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Якому не ўласціва паблажлівасць да сябе і іншых; цвёрды, непахісны.
2. Які не дапускае ніякіх паслабленняў, паблажак; вельмі строгі.
3. Вельмі цяжкі, невыносны,
4. Неспрыяльны для жыцця, існавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які любіць мір, згоду, не схільны да сваркі; рахманы.
2. Які нічым не парушаецца,
3. Які мае адносіны да міру 1 (у 2 знач.); не ваенны.
4. Звязаны з заключэннем дагавору аб міры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таямні́чы, ‑ая, ‑ае.
1.
2. Які стаіць па-за мяжой пазнання чалавекам; недасягальны, незвычайны.
3. Які сведчыць пра наяўнасць таямніцы; які заключае ў сабе таямніцу (у 2 знач.).
4. Тайны, сакрэтны, што хаваецца ад іншых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жаць 1, жну ’убіраць расліны, зразаючы сцёблы’.
Жаць 2, жму ’ціснуць, праць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стан 1 ‘фігура, постаць чалавека’, ‘месца стаянкі, часовага пасялення’, ‘войска, адзін з ваюючых бакоў’, ‘саслоў’е, сацыяльны слой’, ‘машына ці сістэма машын’, ‘прыстасаванне’, ‘
Стан 2 ‘сузор’е Млечны шлях’ (
Стан 3 ‘стан (дзеяслова)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абаро́т
1. (кругавы паварот) Umdréhung
абаро́т вако́л Зямлі́ Érdumdrehung;
2.
абаро́т капіта́лу Kapitálumschlag
тава́рны абаро́т Wárenzirkulation
чэ́кавы абаро́т Schéckverkehr
грашо́вы абаро́т Géldumlauf
пазабі́ржавы абаро́т Fréiverkehr
пусці́ць што
у абаро́т
3.
абаро́т ваго́наў Wágenumlauf
ко́лькасць абаро́таў Dréhzahl
сто абаро́таў у хвілі́ну húndert Úmdrehungen in der Minúte;
абаро́т ко́ла Rádumschwung
◊ узя́ць каго
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
неспако́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не жадае спакою; няўрымслівы, мяцежны.
2. Які адчувае і выказвае трывогу, хваляванне.
3.
4. Які знаходзіцца ў хваляванні, бурны (пра з’явы прыроды).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Разлятацца, рассейвацца кроплямі, дробнымі часцінкамі.
3. Імкліва разбягацца, скакаць, накіроўвацца ў розныя бакі.
4. Не стрымаўшыся, пачаць смяяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
absorb
1) уця́гваць; убіра́ць; усмо́ктваць
2) асымілява́ць; паглына́ць
3) засво́йваць, разуме́ць
4) захапля́ць усю́ ўва́гу, мо́цна ціка́віць
5) паглына́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)