пакіпе́ць, ‑кіплю, ‑кіпіш, ‑кіпіць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Кіпець некаторы час.

2. перан. Разм. Тое, што і пакіпяціцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памардава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выбіцца з сіл, знясіліцца — пра ўсіх, многіх.

2. Разм. Памучыцца, папакутаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што і без дап.

Масіраваць ​1 некаторы час. Чарэнда расшпіліў каўнер кіцеля і.. памасіраваў пальцамі на шыі скуру. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапладзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Апладзіраваць некаторы час. Паапладзіраваць артыстам. □ [Гаравому] паапладзіравалі,.. і ўсе заварушыліся, быццам толькі і чакалі, калі ён скончыць чытаць свой даклад. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вагаць некаторы час. Павагаць шалькі. □ Якім павагаў у руках жмуток, палажыў на заслончык і доўга ўглядаўся на грошы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Выпісаць усё, многае або ўсіх, многіх. Павыпісваць раненыя. Павыпісваць цытаты.

2. і без дап. Выпісваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праскрэ́бціся, ‑скрабуся, ‑скрабешся, ‑скрабецца; ‑скрабёмся, ‑скрабяцеся; пр. праскробся, ‑скрэблася і ‑скраблася, ‑скрэблася і ‑скраблося; зак.

1. Пранікнуць куды‑н., праскробшы дзірку.

2. Скрэбціся некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашлы́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Шлындаць некаторы час. [Сцяпан] яшчэ два гады прашлындаў, наймаючыся то ў сельпо, то ў прамкамбінат на якую беглую работу. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папла́каць, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.

Плакаць некаторы час. Паплакала Аксіння, пасварылася на сваю дачушку, а потым змірылася. Асіпенка. [Любе] далі паплакаць, выліць слязьмі цяжкое гора. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папстры́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пстрыкаць некаторы час; пстрыкнуць некалькі разоў. [Лейтэнант] прытуліў да сябе Ігнатку, усміхаючыся, папстрыкаў злёгку пальцам па яго кірпатым носіку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)