нічагу́сенькі, займ.

Разм. Узмацняльная форма да нічога ​1. Амаль што ўсе даведаліся аб сваіх. Адзін стары Міхайла нічагусенькі даведацца не можа... Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаблудзі́ць, ‑блуджу, ‑блудзіш, ‑блудзіць; зак.

Разм. Блудзіць доўга, неаднаразова. — А я і адзін, бачыце, да вас дабраўся. — То, мусіць жа, папаблудзіў? Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарэ́зацца, ‑рэжацца; зак.

1. Разрэзацца надвае, на часткі. Стужка лёгка перарэзалася.

2. Зарэзаць, параніць адзін другога халоднай зброяй. Бандыты перарэзаліся паміж сабой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русако́сы, ‑ая, ‑ае.

З русымі косамі. [Сымон] паглядаў у адзін бок, дзе пад сонечнай спякотай жала маладая русакосая дзяўчына — яго любая Зоська. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіл, ‑у, м.

Месца разрэзу пілой (дрэва, бервяна і пад.). Адзін з верхніх знойдзеных тут зрубаў датуецца па спіле 1318 г. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футро́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і футравы. Футровы каўнер. □ Адзін рукаў і палавіна футровага вылезлага каўняра звесілася ўніз з аконнай дзіркі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хто-ко́львек, каго-кольвек і пад. (гл. хто), займ. неазначальны.

Абл. Хто-небудзь. Заўтра ў мяне адзін урок, падменіць хто-кольвек. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягні́к, ‑а, м.

Тое, што і поезд. Уся станцыя была забіта вагонамі і цягнікамі. Колас. Адзін за адным ішлі таварныя цягнікі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэля́т

(ад лац. con- = разам + relatus = аднесены)

адзін з суадносных, узаемна звязаных паміж сабой членаў карэляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

злучы́цца, злучу́ся, злу́чышся, злу́чыцца; зак.

1. Утварыць адно цэлае, зліцца адзін з другім.

Войскі злучыліся.

З. шлюбам.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Дакрануўшыся, змацавацца, звязацца.

Канцы правадоў злучыліся.

3. з кім-чым. Увайсці ў зносіны, устанавіць сувязь.

З. з кім-н. па тэлефоне.

|| незак. злуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. злучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)