dispense
[dɪˈspens]
v.t.
1) раздава́ць, выдава́ць; разьмярко́ўваць
2) выко́нваць (правасу́дзьдзе)
3) выдава́ць ле́кі
4) вызваля́ць (ад абавя́зку); адпушча́ць
dispense with — абыхо́дзіцца без каго́-чаго́, пазбаўля́цца каго́-чаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sue
[su:]
v.t. sued, suing
1) падава́ць у суд на каго́, пачына́ць судо́вую спра́ву су́праць каго́
2) прасі́ць
Messengers came suing for peace — Пасланцы́ прыйшлі́ прасі́ць мі́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tell on
а) дано́сіць на каго́; нагаво́рваць, плятка́рыць на каго́
б) адбіва́цца на чым
The strain told on his health — Цяжкі́я выпрабава́ньні адбі́ліся на яго́ным здаро́ўі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
жа́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; жа́лься; незак.
1. на каго-што або са злуч. «што». Выказваць жальбу, нездаволенасць; бедаваць.
Ж. на боль у грудзях.
2. на каго (што). Скардзіцца, наракаць на каго-н.; падаваць скаргу.
Ж. на суседа.
|| зак. пажа́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
закава́ць, -кую́, -куе́ш, -куе́; -куём, -куяце́, -кую́ць; -ку́й; -кава́ны; зак.
1. каго (што). Надзець на каго-н. кайданы.
З. злачынца.
2. перан., што. Замарозіць, пакрыць лёдам.
Мароз закаваў раку.
3. каго (што). Падбіваючы падкову, пашкодзіць нагу каню.
|| незак. зако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
запрато́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. (разм.).
1. каго-што. Далёка або невядома куды схаваць, падзець.
І куды ён запраторыў шашкі?
2. перан., каго (што). Заслаць куды-н., адкуль цяжка выбрацца, вызваліцца.
З. каго-н. у глуш.
|| незак. запрато́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
даручы́ць, -ручу́, -ру́чыш, -ру́чыць; -ру́чаны; зак., каму каго-што.
1. Ускласці на каго-н. абавязак выканаць што-н.
Д. яму праверыць работу.
2. Даверыць каго-, што-н. чыім-н. клопатам, апецы.
Нагляд за дзецьмі даручылі вопытнай няньцы.
|| незак. даруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пака́зваць, -аю, -еш, -ае; незак.; гл. паказаць.
◊
Вачэй не паказваць куды (разм.) — не з’яўляцца дзе-н., у каго-н., не бываць.
Пальцам паказваць (тыкаць) на каго-што (разм.) — указваць на каго-н., хто праявіў сябе з адмоўнага боку; звяртаць увагу на што-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
папіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. каго-што. Штурхаючы, падштурхваючы, прымушаць ісці або перамяшчаць у якім-н. напрамку.
П. каго-н. у плечы.
П. тачку.
2. перан., каго і кім. Абыходзіцца з кім-н. зняважліва, распараджацца кім-н.
Усякі тут будзе п. мяне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прыгарну́цца sich drücken (да каго-н, an A); sich (án)schmíegen (да каго-н an A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)