дапхну́ць

‘даштурхнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапхну́ дапхнё́м
2-я ас. дапхне́ш дапхняце́
3-я ас. дапхне́ дапхну́ць
Прошлы час
м. дапхну́ў дапхну́лі
ж. дапхну́ла
н. дапхну́ла
Загадны лад
2-я ас. дапхні́ дапхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)