адбо́й м.

1. (род. адбо́ю) в разн. знач. отбо́й;

а. паве́транай трыво́гі — отбо́й возду́шной трево́ги;

трубі́ць а. — труби́ть отбо́й;

2. (род. адбо́я) (инструмент) маркиро́вочный молото́к;

3. (род. адбо́я) (в санях) отво́д;

◊ адбо́ю няма́ — (ад каго, чаго) отбо́ю нет (от кого, чего);

дава́ць а. — дава́ть отбо́й;

біць а. — бить отбо́й, идти́ (пойти́) на попя́тный (на попя́тную)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

fartuch

м. фартух;

fartuch lekarski — доктарскі халат;

trzymać kogo przy ~u — трымаць каго пры сабе; не даваць волі каму;

trzymać się czyjego ~a — трымацца за чыю спадніцу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́рла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Храстковая трубка ў пярэдняй частцы шыі, якая з’яўляецца пачаткам стрававода і дыхальных шляхоў.

У горле перасохла.

Браць за г. (таксама перан.: сілай прымушаць рабіць што-н.). Г. перагрызці (таксама перан.: бязлітасна расправіцца з кім-н. са злосці).

2. Агульная назва зева, глоткі і гартані.

Хвароба г.

3. Верхняя звужаная частка пасудзіны.

Г. збана.

4. Вузкі выхад з заліва, вусце (спец.).

◊

Прыстаць з нажом да горла — назойліва патрабаваць.

Прамачыць горла — трохі выпіць.

Стаяць папярок горла — вельмі замінаць.

У горла не лезе — зусім не хочацца есці.

З горла лезе (разм., неадабр.) — вельмі многа мець чаго-н.

На ўсё горла (разм.) — з усёй сілы (спяваць, крычаць).

Па горла (разм.) — Надта многа.

Работы па горла.

Яды хапае па горла.

Стаяць косткай у горле (разм., неадабр.) — не даваць спакою, перашкаджаць.

|| прым. гарлавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

naturalize, BrE -ise [ˈnætʃrəlaɪz] v.

1. дава́ць грамадзя́нства; атры́мліваць грамадзя́нства;

She was naturalized in Spain. Яна атрымала іспанскае грамадзянства.

2. запазыча́ць, запазы́чваць (словы, выразы з іншай мовы);

This word was naturalized into/in English in the 20th century. Гэтае слова ўвайшло ў англійскую мову ў XX стагоддзі.

3. акліматызава́цца; прыжыва́цца, прыма́цца (пра жывёл, расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

crop​2 [krɒp] v.

1. падстрыга́ць; падрэ́зваць, падраза́ць; зраза́ць, зрэ́зваць (кветкі)

2. шчыпа́ць (траву, лісце)

3. садзі́ць, саджа́ць, се́яць;

crop a field with wheat засе́яць по́ле пшані́цай

4. дава́ць ураджа́й;

The barley cropped well this year. Ячмень добра ўрадзіў у гэтым годзе.

5. збіра́ць ураджа́й; жаць; касі́ць

crop up [ˌkrɒpˈʌp] phr. v. нечака́на з’яўля́цца, узніка́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падзялі́цца

1. (на часткі) sich téilen;

2. матэм téilbar sein;

2. (даваць частку) téilen vi (з кім-н mit D);

падзялі́цца з кім-н чым-н mit j-m etw. téilen;

3. (паведаміць) Mítteilung máchen;

падзялі́цца ўра́жаннямі з кім-н j-m séine Éindrücke mítteilen;

4. зал. стан getéilt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Réchenschaft

f - справазда́ча;

j-m zur ~ zíehen* прыця́гваць каго́-н. да адка́знасці;

~ áblegen дава́ць [рабі́ць] справазда́чу;

~ für etw. (A) schúlden [schúldig sein] быць абавя́заным зрабі́ць справазда́чу аб чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

geréichen

vi (zu D) служы́ць, быць падста́вай (да чаго-н.)

j-m zur Éhre ~ — рабі́ць го́нар каму́-н.

zum Náchteil ~ — прычыня́ць [рабі́ць] шко́ду

zum Vergnügen ~ — дава́ць задавальне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

delight

[dɪˈlaɪt]

1.

n.

асало́да f., вялі́кая прые́мнасьць; уце́ха f.; ра́дасьць f.; раско́ша f.

2.

v.

1) ве́льмі це́шыць (-ца), падаба́цца, ра́даваць (-ца), захапля́ць (-ца)

to take delight in music — наце́швацца му́зыкай

2) дава́ць вялі́кую асало́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

dive

[daɪv]

1.

v.i.

1) ныра́ць, дава́ць нырца́

2) пікі́раваць (пра самалёт)

3) заглыбля́цца, паглыбля́цца

2.

v.t.

1) пікі́раваць

2) запуска́ць пад ваду́

3.

n.

1) ныра́ньне n.

2) пікі́раваньне n., пікіро́ўка f

3) Sl. прыто́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)