beschäftigen
1.
vt займа́ць, дава́ць рабо́ту
er ist viel [sehr, stark] beschäftigt — ён на́дта заня́ты; ён заня́ты чалаве́к
2.
(sich) займа́цца
(mit D – чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)