ге́рцаг, ‑а, м.

Адзін з самых высокіх дваранскіх і княжаскіх тытулаў у краінах Заходняй Еўропы. // Асоба, якая мае гэты тытул.

[Ням. Herzog.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімназі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гімназіста, належыць яму. Гімназісцкая форма. // Уласцівы гімназісту, такі, як у гімназіста. Гімназісцкія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гно́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гною. Гнойны пах. Гнойныя выдзяленні. // Які гнаіцца, з гноем. Гнойнае запаленне. Гнойная рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грача́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэчкі. Грачаная салома. // Прыгатаваны з зерня грэчкі; грэцкі ​1. Грачаная мука. Грачаная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспрынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае, не выражае пэўных прынцыпаў, пазбаўлены маральных асноў. Беспрынцыповы чалавек. Беспрынцыповы падбор кадраў. Беспрынцыповае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыжа́сты, ‑ая, ‑ае.

З брыжамі. // Які мае край, падобны на брыжы. Справа, як затока, выступала цёмная брыжастая сцяна бору. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурундуко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бурундука, належыць яму. Бурундуковы след. Бурундуковая нара. // Зроблены са шкурак бурундука. Бурундуковае футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бядо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да бядоты; цяжкі, гаротны. Бядотнае становішча. □ Ідзе ён [Назым Хікмет] па сухменнай, бядотнай Анатоліі! Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязмэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пэўнай мэты. [Мішурын і Вялічка] пайшлі далей і яшчэ гадзіны дзве мучыліся ў гэтай бязмэтнай хадзе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вала. Валовая скура. // Такі, як у вала. Валовая шыя.

•••

Валовыя вочы гл. вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)