пано́

(фр. panneau)

1) аздобленая арнаментам частка сцяны або столі з малюнкам або скульптурнай выявай;

2) мазаічная, ляпная або іншая кампазіцыя, прызначаная для запаўнення такой часткі сцяны або столі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

медальён

(фр. médaillion)

1) ювелірнае ўпрыгожанне ў форме авальнага або круглага футарала з ланцужком, каб насіць на шыі; служыць для захавання партрэта або якога-н. талісмана;

2) выяўленчая або арнаментальная кампазіцыя ў авальным або круглым абрамленні, што служыць для аздаблення будынкаў, мэблі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

reprisal

[rɪˈpraɪzəl]

n.

1) адла́та, по́мста f

2) рэпрэса́ліі pl. (эканамі́чныя або́ і́ншыя са́нкцыі супро́ць яко́й-н. дзяржа́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sculpture

[ˈskʌlptʃər]

1.

n.

скульпту́ра f.

2.

v.t.

1) высяка́ць; часа́ць, выраза́ць; ляпі́ць

2) пакрыва́ць або́ ўпрыго́жваць разьбо́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deanery

[ˈdi:nəri]

n., pl. -eries

1) дэкана́т -у m.

2)

а) дом дэка́на або́ настая́целя

б) царко́ўная акру́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

depot

[ˈdi:poʊ]

n.

1) склад -у m., дэпо́ n., indecl.

2) дэпо́ n., indecl., чыгу́начны або́ аўто́бусны парк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gravy

[ˈgreɪvi]

n., pl. -vies

1) падлі́ва f. (мясна́я), соўс -у m.

2) Sl. лёгкі вы́йгрыш або́ прыбы́так

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

guaranty

[ˈgærənti:]

n., pl. -ties

1) зару́ка f.; закла́д -у m.

2) пі́санае абавяза́ньне або́ пару́ка; забясьпе́чаньне (пазы́кі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

guarded

[ˈgɑ:rdəd]

adj.

1) трыма́ны пад ва́ртай або́ ахо́вай; сьцеражо́ны

2) асьцяро́жны; разва́жны, насьцяро́жаны

guarded look — насьцяро́жаны по́зірк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incorporated

[ɪnˈkɔrpəreɪtəd]

adj.

1) зарэгістрава́ны карапара́цыяй, задзіно́чаны (аб’е́днаны) у карпара́цыю

2) зьмяша́ны, спалу́чаны ў адну́ ма́су або́ рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)