speciality [speʃiˈæləti] n. BrE

1. фі́рменны тава́р;

a speciality of the house фі́рменная стра́ва

2. галіна́ спецыя́льнасці;

Her speciality is Greek poetry. Яна спецыялізуецца па грэчаскай паэзіі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

still​6 [stɪl] conj. усё ж, адна́к, тым не ме́ней;

Although she felt ill, she still went to work. Хаця яна і хварэла, але на работу хадзіла.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

untrue [ʌnˈtru:] adj.

1. памылко́вы, няпра́вільны;

That’s quite untrue. Гэта зусім няправільна.

2. fml (to) няве́рны, здра́длівы;

She was untrue to her husband. Яна здраджвала свайму мужу.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

foka

fok|a

ж.

1. заал. цюлень (Phoca);

2. ~i мн. коцікавае футра;

ma na sobie ~i — яна (ён) носіць коцікавае футра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кавале́р I м. (в обществе) кавале́р; ухажёр;

танцава́ць за ~ра — танцева́ть за кавале́ра;

яна́ чака́е свайго́ ~ра — она́ ждёт своего́ кавале́ра (ухажёра)

кавале́р II м. (человек, награждённый орденом) кавале́р;

к. о́рдэна Францы́ска Скары́ны — кавале́р о́рдена Франци́ска Скори́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Regimént

I

n -s, -er полк;

bei éinem ~ díenen служы́ць у палку́

II

n -s, -e панава́нне, ула́да;

sie führt zu Háuse das ~ разм. яна́ кама́ндуе ў ха́це

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schlíngen

*

I

vt абвя́зваць; абвіва́ць; абхапі́ць

sie schlang die Árme um séinen Hals — яна́ абвіла́ рука́мі яго́ шдю

2.

(sich) ві́цца, абвіва́цца

(аб раслінах)

II

vt (пра́гна) глыта́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Бахо́р (травы і г. д.), бахо́р ’кветка васілёк сіні’, бахрі͡е ’кветкі’ (Бесар.). Цёмнае слова. Ці няма сувязі з ба́хур (гл.), параўн. асабліва польскую форму bachor ’бахур’ (яна ўжываецца і ў назвах прадметаў, напр., ’дручок з жалезным кручком’). Прынамсі для спалучэння бахо́р травы ’ахапка травы’ метафарычнае ўжыванне слова *бахор ’бахур’ зразумелае. З іншага боку, можа, ёсць сувязь з такімі словамі, як чэш., славац. bachor, серб.-харв. ба̏хор ’бруха’ і пад. (’бруха’ → ’штосьці выпуклае’ → ’ахапка’). Аб слав. групе слоў bachorъ, bachorъ, bachurъ гл. Ляскоўскі, RS, 26, 51–56.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́ўляць ’ледзь жыць, ледзь дыхаць, вельмі нядужаць’ (Янк. I, Мат. Гом.), ’есці без апетыту’ (З нар. сл.). Гл. кеўлець. Лаўчутэ (Балтизмы, 113) разглядае слова як балтызм. Пры гэтым яна спасылаецца на такія літоўскія прыклады, як kiáulioti ’гадзіць, паскудзіць, швэндацца’, kiáuliotis ’свінячыць, бадзяцца’, якія паходзяць ад kiãule ’свіння’. Трэба адзначыць, што прыведзеныя прыклады семантычна не адпавядаюць беларускім словам, для якіх дамінантным значэннем было б ’нядужаць, слабець’. Можна, аднак, маючы на ўвазе ў аналагічных выпадках невядомую ўсходнебалтыйскую крыніцу, дапусціць наступныя семантычныя пераходы: ’швэндацца, бадзяцца’ > ’марудна рухацца’ > ’слабець, нядужаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Ла́бар, ла́бор ’чалавек, які ходзіць па вёсках і мястэчках і збірае ахвяраванні па царкву’ (Гарад.). Усечаная форма з грэч. τό λαββώνιον або λαββώνιος ’чашка, келіх’ — першапачаткова, відаць, збіралі ахвяраванні ў чашу. Магчыма, лексема звязана з грэч. λαβή ’атрыманне’; суфікс яна атрымала пад уплывам усх.-слав. лобур/ лобырь, параўн. укр. лобур, лобу‑ ріісько, ло́бурка, лобуряка ’тс’, ’гультаявалі, бяздзейны чалавек’, а таксама ўкр. харк. лобурь, рус. кур. лобур ’нязграбны, хмурны чалавек, які глядзіць з-пад ілба, буркун’, лобырь ’(дакорліва) мажны чалавек’. Апошнія, аднак, да лоб© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)