fancy​3 [ˈfænsi] v.

1. (за)хаце́ць;

I fancy a cup of tea. Я выпіў бы зараз кубачак чаю.

2. уяўля́ць, ду́маць;

I fancy we’ve met before. Здаецца, мы ўжо сустракаліся;

Fancy that! Толькі ўяві сабе!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скасаву́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Павярнуць убок, скасіць (пра вочы). Абрам толькі скасавурыў вочы ў бок крамы, не паднімаючы галавы. Пястрак. Максім запусціў у яе шышкай, але варона толькі скасавурыла вока і не варухнулася. Хомчанка. Жарабок скасавурыў вока, страсянуў галавою ды свечкай — на заднія! Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапі́ць​I

1. ertränken vt; versénken vt, in den Grund bóhren (судна);

◊ тапі́ць го́ра ў віне́ den Kúmmer im Wein ertränken;

2. (губіць) zugrúnde [zu Grúnde] ríchten; ins Verdérben stürzen (толькі пра чалавека)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

густаўшчы́на, ‑ы, ж.

Разм. Ацэнка якіх‑н. з’яў толькі з пункту гледжання свайго суб’ектыўнага густу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязла́дзіца, ‑ы, ж.

Тое, што і бязладдзе. І толькі абрыўкі слоў даходзілі да свядомасці ў поўнай бязладзіцы. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асімілява́цца, ‑люецца; зак. і незак.

1. Прыпадобніцца (прыпадабняцца) да каго‑, чаго‑н.

2. толькі незак. Зал. да асіміляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вульгарызава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Стаць (станавіцца) вульгарным (у 2 знач.).

2. толькі незак. Зал. да вульгарызаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ангажы́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.

Уст.

1. Прыняць (прымаць) ангажэмент.

2. толькі незак. Зал. да ангажыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адваля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.

Праваляўшыся пэўны час, скончыць валяцца. [Клёст:] — Я толькі з рамонту. Амаль тры месяцы адваляўся. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзіночналі́кавы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: адзіночналікавы назоўнік — назоўнік, які ўжываецца толькі ў адзіночным ліку, напрыклад: пух, мяса, помста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)