мучэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. мучыцца, мучыць; мука, пакута.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памнажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. памнажаць — памножыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неразга́данасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неразгаданага. Неразгаданасць смутку. Неразгаданасць лёсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаса́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. пагасаць — пагаснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглы́бленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан паглыбленага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нало́жніцтва, ‑а, н.

Кніжн. уст. Стан і становішча наложніцы; пазашлюбнае сужыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаразві́тасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць недаразвітага; недастатковае развіццё. Недаразвітасць арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаціка́ўленасць, ‑і, ж.

Стан незацікаўленага; адсутнасць інтарэсу, цікавасці да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ненадзейнага. Ненадзейнасць становішча. Палітычная ненадзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафілёвачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для прафілёўкі. Прафілёвачны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)