podzielność
ж. падзельнасць;
podzielność liczby мат. дзялімасць ліку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
экспане́нт
(лац. exponens, -ntis = які выстаўляе напаказ)
1) асоба або арганізацыя, якая выстаўляе на выстаўцы свае экспанаты;
2) мат. паказчык ступені.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
абсцы́са
(лац. abscissa = адрэзаная, абсечаная)
мат. адна з трох каардынат, якія паказваюць месцазнаходжанне пункта ў прасторы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гіпербало́ід
(ад гіпербала + -оід)
мат. паверхня, якая ўтвараецца вярчэннем гіпербалы вакол прамой, што спалучае фокусы гіпербалы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ко́сінус
(н.-лац. cosinus)
мат. адна з трыганаметрычных функцый, адносіны прылеглага катэта да гіпатэнузы (параўн. сінус).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
парабало́ід
(ад парабала + -оід)
мат. паверхня, утвораная рухам парабалы, вяршыня якой слізгаціць па другой нерухомай парабале.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эліпсо́ід
(ад эліпс + -оід)
мат. паверхня, якая ўтвараецца пры вярчэнні эліпса вакол адной з яго восей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
раска́т, ‑у, М ‑каце, м.
Доўгі, перарывіста гул, грукатанне (грому, кананады і пад.). Дзесьці далёка за лесам бліскалі зарніцы, і адтуль чутны былі глухія раскаты грому. Сачанка. Пушчаны з гары снежны ком набывае ўсе большую і большую імклівасць, .. ён ператвараецца ў грозную лавіну, якая змятае ўсё на сваім шляху, абуджаючы грамавымі раскатамі даліны і горы. Лынькоў. Начную цішыню, як раскат грому, раскалоў стрэл. Чарнышэвіч. // Перарывістыя моцныя гукі (чалавечага голасу, музыкі і пад.). — Мат! Гага-га... — ускалыхнуў кабінетную цішу магутны раскат шчаслівага смеху. Быкаў. Раскатамі грымеў, сатрасаючы паветра, нізкі, хрыплы бас старога аленя, зліваючыся ў адзіны хор з высокімі і звонкімі галасамі маладзейшых. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́разить сов.
1. вы́явіць; паказа́ць; перада́ць; адлюстрава́ць;
2. вы́казаць;
3. мат. вы́разіць; см. выража́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́честь сов.
1. мат. адня́ць;
2. (удержать) вы́лічыць, мног. павылі́чваць; утрыма́ць; см. вычита́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)